Anadoludan ilk defa izmir'e geldiğim şu günlerde maximum derecede duyduğum hayranlığımdır. Abi bir şehir bu kadar mı özgürlükçü ve güzel olabilir. Hiç kimse hiç birine bakmıyor, herkes kendi işinde. Kendi başına bir cumhuriyet gibi geldi bana izmir.
metrosunu kullanmaya kalktığınızda, hele bir de yanınızda doğduğundan beri izmir'de yaşayıp, izmir'i sizden daha az bilen biri ** varsa, hayranlığınız isyana dönüşebilir.
şüphesiz ki: izmir ile ilgili bir başlık açıldığında entry girmeyen bizden değildir. girmeyenlerin vay haline!
En güzel anlardan biri Manisa'dan gelirken Sabuncubeli geçidinden aşağıya doğru inerken bornovaya paryalan sabah güneşini ve uzaktaki hiltonu görmek. insan o manzara karşısında her seferinde heyecanlanıyor. Bir şehir bu kadar mı sevilir?
