özgürlüğün kitabını yazmış şehir. güzelliklerin birbirine nazire yaparcasına her köşede insanın karşısına çıktığı, gülümsemesi dudaklarından düşmeyen halkı ile ayrı bir sempati yaratandır. özgür düşünce her noktasında kendini belli eder izmir' in.
bir de 15 nisan 2007 itibariyle, karşıyaka' da, denize bakan evlerin balkon ve pencerelerinde, ulu önderin fotoğrafının da bulunduğu türk bayrakları asılıdır. yunanlının denize döküldüğü ve kurtuluş savaşının fiilen mutlu sona ulaştığı, mavi ve yeşilin harmanlandığı ege' nin incisine yakışan da budur.
öyle bir kent ki yeryüzü üzerindeki en güzel manzaralardan en az üçüne sahiptir: havadan izmir, belkahveden izmir, sabuncubeliden izmir. gecenin bir yarısı, uzun süre görmedikten sonra, gözlerini izmir manzarasına açmak insana ya$adığını hissetirir. dönüldüğünde öpülesi kutsal vatan toprağı, yuva, ev,hayat.
ne tam ne de yarım hep 35. her $eyiyle sahiplendiğim, her $eyimle sahiplenen kent. ötesi yok. *
altay'ın yükselmesiyle birlikte artık yeniden süper lig'de temsilcisi bulunacak olması sebebiyle insanın içini şimdiden ısıtan güzeller güzeli şehir. ayrıca fenerbahçe 100.yıl şampiyonluğunu burada ilan etmiştir.
düzeltme:bu istenen ve dilenen bir ihtimaldi, maalesef gerçekleşmedi.
yaşadığım asla ayrılmak istemeyeceğim ve tek kelimeyle aşık olduğum şehir. alsancağıyla bostanlısıyla başka bir şehirle asla kıyaslamıycam insana huzur veren evim.insanların birbirlerine ne şekilde olursa olsun saygı duyduğu gerek giyim kuşam gerek davranış olarak insanın içinden geldiğini yapabildiği tek yerdir türkiyede. başka bi yerde zaten bulamassınız sabah dışarı çıktığınızda insanların yüzlerindeki gülümsemeyi. her şeyiyle aşık eder bu şehir kendine aslında insanı. canınız sıkıldığınızda sunsete gidip oturursunuz kendinizi tatildeymiş gibi bir huzur kaplar orda ve öylece kalmak istersiniz. bilmiyorum başka bir şehirde böyle bi yer var mı.çeşme de ayrı bi güzelliktedir. ne marmaris ne antalya ne de bodrum da bu güzelliği görebilirsiniz çünkü başka bi yerde oraya ait hissetmezsiniz kendinizi.
ankara'dan sonra insana las vegastaymış hissi veren samimi şehir. samimi çünkü, belirtildiği gibi insanları çok cana yakın, sanki ankara ile arasında dağlar değil sınırlar var. şehrin gülümsemesi ister istemez sizin de yüzünüze vuruyor. canlılığı sizi de canlandırıyor. canlandıran bir tek insanları değil, belki de rengi bu şehrin. maviyle başlayıp turuncuyla bitmesi. belki de hep beyninizde yer etmiş gri tonlarına hiç uğramaması.
