izmir yollarindan son mektup

entry2 galeri0
    1.
  1. Belki şimdi sana son
    Sözlerimi yazmadan
    Gözlerim kapanacak.
    Belki var daha beş on
    Dakikalık bir zaman.
    Anne, için yanacak
    Mektubum okunurken.
    Beliren bir emeli
    Çok görme bana sakın.
    Ben Tanrı'ya en yakın
    Bir yola sapıyorum,
    Milletimin uğrunda
    Türbemi yapıyorum.
    Düşündüm huzurunda
    Ebedi bir akşamın,
    Düşündüm ki babamın
    Dizi dibinde geçen
    Yirmi iki seneden
    Elimizde kalan ne?
    Sorarım sana anne:
    Madem ki gün gelecek,
    Herkes aynı meleğin
    Önünde eğilecek,
    Niçin o güne değin
    Çan sesleri duyayım?
    Bugün de bir yarın da.
    Bırakın uyuyayım
    izmir kapılarında!
    Anne elveda artık,
    Şu iki üç asırlık
    Gecenin gündüzünü
    Görmeden gidiyorum.
    Ne beis var diyorum,
    O günün seherinde
    Senin ince yüzünü
    Görüyor gibiyim ya...
    Ey genç gecelerinde
    Beşiğimi bekleyen!
    Ediyorum emanet
    Seni Anadolu'ya!
    Sütünden, emeğinden
    Ne verdinse helâl et.
    Söyle Hacer'e o da
    Hakkını helâl etsin,
    Gönülcüğü dilerse
    Başkalarına gitsin...
    Ben ermeden murada
    Ecel kırdı kolumu;
    Artık beyhude yere
    Beklemesin yolumu.
    O ne anne, o güzel
    Gözlerinden akan ne?
    Geri dönemem diye
    Ağlıyor musun anne?

    kemalettin kamu
    3 ...
  2. 2.
  3. özellikle şu mısralar gerçekten mükemmel.

    --spoiler--
    Madem ki gün gelecek,
    Herkes aynı meleğin
    Önünde eğilecek,
    Niçin o güne değin
    Çan sesleri duyayım?
    Bugün de bir yarın da.
    Bırakın uyuyayım
    izmir kapılarında!
    --spoiler--
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük