şimdi ki bazı paşalar gibi ceza evine girmemek için bin takla atanlara bakınca kahramanane sözlerdir.
--spoiler--
Ziya Hurşit: Hürriyetsiz bir memlekette yaşamaktansa namusuyla ölmek daha hayırlıdır. Gidiyorum işte.. Hadi Allah'a ısmarladık...
Laz ismail: Vay anasını idam sehpası bu ha.. Ben de başka bir şey sanıyordum. Gayret bizden kuvvet sizden canımı çok acıtmayın. ipimi boğazıma iyi geçirin.
Trabzon Mebusu Hafız Mehmet Bey (Ermeni tehcirine karşı çıkan isim): Zulüm ile yapılan bina payidar olmaz..
Rüştü Paşa: Savaş meydanlarında ölüme bin defa göğüs geldim. Ölümün böylesi kahrediyor insanı. Ne olur beni kurşuna dizin ve bilin ki masumum..
Saruhan Bey'i Abidin Bey'in son isteği intihar etmekti: Söyleyecek şeylerin hepsini söyledim ama anlatamadım. Şimdi ne istiyorsanız yapın.
istanbul Mebusu ismail Cambolat'ın ağzından ise sadece 'Hay hay' sözleri döküldü.
Emekli veteriner Albay Rasim Bey ise: Yolcu yolunda gerek, haklı haksız gidiyoruz işte.. Ne diyeyim mukadderat. Memleket selamet bulsun..
Sivas Mebusu Halis Turgut: Çocuklarıma söyleyin katiyen siyasetle uğraşmasınlar. Okusunlar çalışsınlar fikir adamı olsunlar. Yaşasın mefkurem, payidar olsun Türklük.
SAMSUN'A ATATÜRK'LE ÇIKAN PAŞA
Eskişehir vekili Miralay Arif Bey: (Gözü kulağı Samsun'a çıkarken yanında olduğu Mustafa Kemal'den gelecek bir sesteydi. idam kararından sonra Atatürk'e mektup yazmış, '20 yıllık arkadaşınızım. Size fedakarane hizmetlerim oldu. Ölüme yaklaştığım şu anlarda beni affedeceğinize eminim'): Çekil kenara imam Efendi. Ben bilirim işimi. Ayaklarıyla kendisi itti tabureyi.(Habertürk)
--spoiler--
son sözlerinden ziyade o duruma gelmelerinde ki icraatleri de irdelenmelidir. suçsuzlarsa da vatan sağolsun canım ne olacak. bu ülke de hala daha bir hiç uğruna binlerce insan ölüyor.
