izmir terk edilecek yer degildir üstad. izmir ki, evet itici modern yaşlılarıyla, herkesin öğretmen emeklisi oldugu bir memlekettir dogru. bir bursa degildir benim nazarımda da.
ancak izmir mavidir bursa nasıl yeşil ankara nasıl gri ise.
izmir mavidir. mavi öyle kolayca vazgeçilecek bir renk degildir.
hayatı siyah beyaz yaşayan insanların, yapabilecegi bir şehir hiç degildir izmir. hey gidi izmir. şimdi orda olmak var. bu lanet eskişehir sogugunu yaşamaktansa, senin sıcagına saklanmak var be izmir.
izmir'de eski denilen evler, tarihi evlerdir. tabi bir gongadan tarihi bir yapı ile eski evi ayırmasını bekleyemeyiz. özellikle iç anadolu bölgesindeki kızların " kaba " şivesini görmüş biri olarak izmirli kızların şiveden ve tipten muhteşem kazançları vardır. ve doğal olarak bu kazanç hava olarak geri döner. insan ne derece mütevazı olabilir ki azizim, ankara'daki bıyıklı kardeşlerim bile bu kadar havalıyken izmirli kızların havasından neden bu kadar dert yanıyoruz?
bir şehri terk etmek istiyor ve terk edemiyorsan, gitmek istediğin yer sana aynı fırsatları sunamıyordur, ya da sen boş muhabbet yapıp prim yapmaya çalışıyorsundur ki bu en tehlikelisi.
muhtmelen izmir in varoş semtinde yaşayıp izmir i kötüleyen yazar beyanatıdır.
bir kaç tane kendini beğenmiş kız görüp bunu da izmir'e mal etmiştir. kaldi ki o kızların da varoş yerlerden olduğu bariz belli. yani karalama adına bir kaç ufak gayret gösterilmiş.
ankara'nın kız muhabeti de belli. pavyonlardan öteye gidemiyor malesef.
(bkz: sahi bi sarı tutku vardı ne oldu ona)
