Sözlük bu başlıkları hep hbbia açar ama bir izmirli olarak bende açma gereği duydum ölesine tiksinmişim ki izmirin
temiz yüzlü bir insanı olarak bu tiplerden bıkmışım anlayacağınız.
bir izmir yaz akşamı akşama kadar it gibi çalışıp hatunun yanına karşıyaka'ya geçmişim ölede yorgunum ki ama aşk engel tanımıyor işte , vardım hatunun yanına dakika bir gol bir hesabı kavga edip ayrıldım yanından atladım vapura doğru alsancağa kafamda düşünceler ''ulan otur bir mekana çek kafayı , olmaz olum ramazanda içilmezki'' diyerek kıvrıldım deniz kenarına 19-20 yaşlarında iki kevaşe geçmiş deniz kenarına giymişler daracık minileri tam güneş batarken elinde fotoğraf makinası olan bir zibidiye o dudakları büze büze gözleri kısa kısa pozlar veriyorlar , dayanamadım delirdim facebook'ta gördüğüm o yaratıklar tamda dibimdeydi , dalayım istedim tekme tokat şunları denize atayım diye yapamadım bastım gittim , acı duydum çok acı hemde , yorgun bedenim yaşamayı düşünürken bu kevaşeler bunları düşünebiliyordu...
ben kızmıyorum hacı insanların giyimine , ben kızmıyorum hoca poz vermelerine her normal insan gibi bende de izmirli beyni var ama o dudaklar ne hacı ?, bu kadar mı hayattan kopukluğun simgesi olur ? o dudakları büzmek , iğrenç olduklarının hala farkında değiller mi ?
bu duyguyu anlayabiliyorum. üniversitede ev arkadasıma tiksinç ifadeyle bakmama, çıkmayı düşündüğüm çocuğu ayartmasına neden olan durumla çok alakalı durumdur.
her yerde vardır, ancak izmirde olması vurgulanan nokta ise izmirli kızların güzel olduğunu duymuştur bi yerden. hadi o fotoğrafı çektin neden beğen beğen! diye triplere giriyorsun kızcağızım.
yanlış yere bakıyorsun denilebilir. oha, hemen yanlış anladın bak. onu demiyorum, şehire bakıyorsun. yaşa bakacaksın.
(bkz: taklitler asıllarını yaşatır)*
(bkz: kaybol)
