izmire gittim dönerciye oturdum bi döner bi de kapalı ayran dedim, dönerci sinirle bi bardak ayranı masaya vurdu ve burası izmir burda kapalı ayran yok laik ayran var laik! dedi ve gitti hemen dükkanın camına atatürk resmi ve türk bayrağı yapıştırdı.
sene 2003. aylardan hatırlamıyorum. mevsim kış. neyse sabah körüne bilet almışım "biletim üçüncü mevki, fakirlik hali" yanımda bir insan var ayrılık hayli kederli, sigara içesim var ama yıllar var aç karnına bir dal sigara içmeyeli. batıla yakın sözlerim var kendi kendime verdiğim.
karşıda bir pastahane ilişir gözüme bir iki bişi yeyip sigara içmeliyim. girdim kapıdan az miktarda çeşit. gördüğüm ilk yağlı poğaçayı gösterip "abi bu neli" deyince adam önce yüzüme bir kaç saniye baktı o boyoz dedi. izmir'e dışarıdan gitmiş düz anadolu insanı olarak bilmediğim bu milli yiyeceğin neli olduğu konusunda ısrar ettim o da ısrarla donuk bakışını atıp boyoz dedi. yanımda bir insan vardı tuttu kolumdan oturttu masaya otur dedi gitti bir şeyler alıp getirdi yedik kalktık. dışarı çıktık sigaramı içtim vedlaştım bir daha gitmedim.
