izmir'e gittiğimde çok beğenmiştim. orda da hemen her yerde olan, erkek arkadaşıyla gezen kızlara aptal aptal bakan, bunu da göstere göstere yapan erkekler(hemcinslerim) vardı.
güzelliklerine gelirsek, konak'ın ara sokaklarında dolaşıp, orada ki mc donalds'a gittik. bok vardı evet. 3 liraya iskender kebap yemek yerine gittik kazık yedik.(kampanya vardı).
ayrıca konak sahili çok hoşuma gitti. orada yaşamayı isterdim.
bir de aptal çoğunluğa uymak zorunda kalıp, sakat bacağımla üst geçit yerine taşıt yolundan karşıdan karşıya geçmek zorunda kalmasaydım çok iyiydi.
manasız istek.
25 yılımın 23 ünü geçirdiğim bir şehir için rahatlıkla diyebilirim ki;
haddi lan!!
3-5 postalcı azınlığın götünün zirvanaya kadar kalkmasından başka birşey değildir.
öncelikle kimden izin alıcanda yapıcan? kapı gibi anayasa var. savaş mı açıcaksın devlete? hadi açtın. kim çarpışıcak senin için? bak silaha ihtiyacın yok zaten megali iddasına katmak için yunanistan zaten silahlandırır orda sıkıntı yok. ama kim çarpışıcak diyorum? o çakma sosyalistlerin mi? lan orduya o kadar
-beceriksiz
-modernize olamamış
-çağ dışı
-postalcı
eskiden karşı olduğum, ancak artık destek verdiğim kampanya.
her iki tarafında bu kadar farklı eğilimler gösterdiğini görünce, her gün binlerce entry'nin bu yönde girildiğini görünce, doğal olarak çözüm budur. veya ülke bölünmesin; onlar yunanistan'a göçsün.
ülkenin .mına koyup zarar verenlerin gitmesini, ölmesini isteyince "faşist" damgasını yiyen kişilerin en son çözüm olarak "bari biz ayrılalım" demesidir.
ama o olmaz, bu olmaz. zorunda mı izmirliler bu ekonomik baskıyı, bu göçü çekmek?
yazılanlara bakıyorum da güneydoğu özerk olsun diyenlere gıkını çıkarmayanlar, bu başlığa kin kusmus. o kadar ulusal bütünlükten yana iseniz ilk önce bdp'nin küstahlıklarına ses çıkarın da, sonra gelin bu başlığa böğürün.
bölücülüğün boyutudur. izmir candır, ciğerdir. Aşktır, yaşam felsefesidir. Ancak ayrı bir ülke değildir, olamaz. Biz burayı kola karşılığında almadık, onlarca atamızı şehit vererek aldık.
Dolayısıyla en abes düşüncelerin başında "izmir'in ayrı bir ülke olma ütopyası" gelir. *
istanbul için söylendi duruldu zamanında baktılar ki olmuyor şimdi izmir'e mi talip olundu. ne acayip fikirlerde bulunuyoruz. ülkeyi ülke ettikte, içinden başka ülkeler çıkarmaya çalışıyoruz. batıyla daha fazla uğraşıcağımıza doğuyu batıya eşleştirelim. içimizde kendimizi aynı konuma getirmeden birde içimizden başka ülke çıkarmak... trajikomik geliyor.
