gülhane'de izlediğim barış manço konseri ama seneyi hatırlamıyorum. biz çocukkene gülhane'de ne ünlü isimler açık hava konseri verirdi be sadece gülhane'ye giriş parası öderdiniz. *
daha konsere gitmeden önce takipte oldugum gruplardan bir tanesiydi. (bkz: tool/#39493487)
hayatimda dinledigim en sesli konser ve muazzam bir lazer-ışık şov (bulutlarin altindayken üzerine cikartip; dünyaya tepe taklak bakmami sagladilar). ne yazik ki; bu efektleri hicbir videoda birebir yasayamiyoruz. (bkz: tool/#41642157)
tarifi zor, retinanizi yakmadan beynin sendika grup greve cikmasini saglayacak sekilde sasirtici şovlarina maruz biraktilar.
yüksek sesten dolayi orta kulak ne kadar darbe aldiysa artik, iki gün duvarlara tutunarak yürüdüm. adamlar konser boyunca yeni albümün bütün akorlarini beyine yonttular.
üstelik ilk defa bir konserde, konser baslarken herkes cep telefonunu cikartip cekime baslamadi (toplasan 17000 kisiden belki 200 kisi felan).
Cengiz Kurtoğlu, kamil Sönmez, edip Akbayram, erkan ocaklı filan var. Erkan ocaklı Rumca ema ela şarkısını söylüyor. Sözlerini anlamasam da çok seviyorum o şarkıyı, Yıllar sonra aynı şarkıyı Yunan bir kadına dinletiyorum. irinei şarkıyı dinlerken kocaman gözleri şaşkınlıkla açılıyor. Gözleri büyüdükçe ben kayboluyorum. irinei de şarkıyı çok seviyor. Kavak ağaçlarının dallarını okşayan rüzgarlara benzeyen sesiyle birşeyler diyor. Ne dediğini anlamıyorum. Ama gözleri anlatıyor. irinei’nin gözlerini çok seviyorum o an. Gözleri kah sarı buğday başakları gibi dalgalanıyor kah bir kase bal gibi hareleniyor.
