edit: eksileyin tabii... çılgın dersane serisi olsun, recep ivedik serisi olsun, okul olsun, salkım hanımın taneleri olsun, babam ve oğlum olsun, asmalı konak olsun falan hep içinde büyük bir felsefe barındıran yapımlar. zeka, hayal gücü ve sinema tekniğinin muhteşem uyumu olan filmler.
(bkz: keloğlan kara prens'e karşı)
sinema aşığı bir adamım. en berbat denilen, rezil denilen filmleri dahi gıkım çıkmadan izler, max payne gibi felaket filmlerde bile güzel veya hoşuma giden bir tane olsun sahne bulurum.
ama bunda yok arkadaşım. beni, bir sinema ve film aşığını bile canından bezdirmiş bir film bu. ulan hiç mi senaryoyu yazan adam bir okumaz ben ne yazdım diye, filmi çekerken de mi farketmediniz bunun rezalet olduğunu. ben çekmiş olsam, millet izlemiş olsa utancımdan sokağa çıkamam. öyle bir rezalettir bu.
