insanda uyuşturucu etkisi bıraktığına katıldığım şarkıdır.
Yıllar öncesine alır götürür insanı.. ne iz vardı ne unutulacak bir insan.. ama bu şarkıyı ilk dinlediğim andaki ortamı, elimdeki kolonya kokusunu, geçtiğim yolları unutmam mümkün değil..
12-13 yaşından bu zamana her dinlediğimde tekrar aynı ana gidiyorum; şu anı yaşıyorum. Sanki her şey karmakarışık oluyor beynimde bir anda..
şu romantik ortamı bozmak istemem ama,
lisedeyken bir çocukla kavga ediyordum ki kavgadan pek hazetmem. ama hak etmişti. bende boynunu sıkıştırıp diğer elimle vuruyordum. ama yavaş vuruyorum eleman öğretmenin oğlu. sıkıntı çıksın istemiyorum.
bi an elimi tuttu, ağzına götürdü ve ısırmaya başladı.
23 yaşındayım hala izi duruyor. o çocuğu da hiç unutmadım.
evet.
iz bırakanlar unutulmaz. teşekkürler kardeşim. bir gün tekrarlayalım.
''derdi ki 'yarın bitermiş herşey ve bitti' '' sözleriyle, reddedilmiş veya umduğunu bulamamış insanların daha da ezilmesini ve dibe çekilmesini sağlayan şarkı.
kendilerine hiçbir garezim olmamakla beraber manga'nın niye bu şarkıya göz koyup tekrar yorumladığını gerçekten anlayamıyorum
deniz özbey zaten yeterince güzel ve içten bi şekilde söyler şarkıyı, ve bence onun sesi dışındaki her ses bu şarkının havasını bozar çünkü o kırgın,hüzünlü ses başka kimseden çıkmaz..
...ver ateşe evimizi...bir iz bırak burada...
