Bir Konstandinos Kavafis şiiridir. 1911'de yazılmıştır.
Tapınaklarından kovduk diye,
heykellerini kırdık diye,
hiç de ölmüş değil tanrılar.
Ey iyonya toprağı, seni hâlâ seviyorlar,
seni hâlâ hatırlıyor ruhları.
Üzerinde doğunca Ağustos sabahları
yaşamlarından bir zindelik yayılır
atmosferine. Ve bazen, belli belirsiz,
koşar adımlarla, zarif bir ergen surreti
dolaşır tepelerinin doruklarında.
