Ateistlerin ünlü bir tezi vardır. Hırsızlık yapmayı düşünürsün, ama Allah'tan korktuğun için bu eylemden çekinirsin ve vazgeçersin. Sonuç; iyi bir davranış.
Hırsızlık yapmayı düşünürsün, ama vicdanın elvermediği için vazgeçersin. Sonuç; iyi bir davranış.
Şimdi gelelim ikisi arasındaki farka. Allah'tan korktuğu için kötülük yapmayan kişi Allah olmasa idi belkide bu davranışı gerçekleştirecektir. Çünkü ona göre düzen Allah'tandır ve kendisi sadece bu düzene uyan bir kuldur. Yani Allah'ın emir ve yasaklarına şartlanmıştır. Oysa ikinci durumda insan doğru ve iyiyi kendisi bulduğu ve herhangi bir şartlanmaya maruz kalmadığı için birinciye oranla daha doğru bir davranış yapmıştır.
Sonuç olarak, evet doğruyu ve iyiyi bulmak için ne dine ne de tanrıya ihtiyaç vardır.
bir dine inananların, iyiyi ve doğruyu bulmak için inandığını varsayanların, ortaya koyduğu karşı tez. halbuki, bilmezler ki tam tersidir. inananlar, iyiyi ve doğruyu buldukları için inanırlar.
