ikisi de bir miktar tehlikeli hallerdir.
Kötümser insanın hayattan keyif alması kötülük düşündüğü haller ortadan kalkmadıkça veya onlardan uzaklaşmadıkça çok zordur.
iyimser insan ise biraz saftır, her şeyin güzel olacağına kendini inandırır.
Her iki insanın da mantığını kullanıp her olayı kendi içinde değerlendirmesi ona göre hareket etmesi gerekir. Çoğu zaman insanı üzen durumlar attığı adımlar değil bu adımların öncesindeki endişelerdir.
Umursamaz ve aptal insanlar ise en mutlu insanlardır. Hayatta hiçbir adımı düşünmeden yollarını bir şekilde bulurlar.
Sonuçta olacak olan elbet bir gün olacaktır, düşünüp kendini bunaltmaya gerek yok.
