Yaratıcı bile tüm etik, ahlaki öğretilere uygunsuz tavırlar sergilerken dünyanın daha yaşanılır bir yer olması adına genel ortalamayı yükseltmeye çalışmak.
sebepsiz iyilik de yapabilir insan.
içten gelir o duygu çoğunlukla.
veya şartlar o an da öyle bir tavrı gerektirir.
iyilik yapmaya haddinden fazla misyon yüklenmesi onu doğal bir durum olmaktan çıkartır ve özel bir tavır-mış gibi olmasına sebep olur ki bu da hiç normal bir değildir!
"ileride başıma bir şey gelirse bana da iyilik yapan, yardım eden olsun" düşüncesi olabilir kesinlikle şüphesiz.. Ne ekersen onu biçersin gibi.. iyilik yaptığın kişi nankörlük edip karşılık vermeyebilir oysa illa çıkar iyilikte bulunan biri..
Karşıdaki insanı kendi yerine koyabilmektir benim için. Acaba ben bu insanın yerinde olsam, bana nasıl davranılmasını isterdim diye soru sorarım hep kendime..
Huzurlu hissettirir. Şu kahrolası pislik savaşların, katliamların mahvettiği dünyada barut korunun içinde bir çiçek bitirme çabasıdır bazen iyilik yapmak. iyilik umudu perçinleştirir. insan olduğumuzu hatırlatır.
Sebebi yoktur, insan olmanın hissettirdiği bir ihtiyaçtır, istektir.
Öküz başlı antilop veya terliksi hayvan DNA sı taşımıyorsanız, bunu hissetmeniz doğaldır.
Evet!
iyilik yapmak istemektir sadece. karşılık beklemeden yapılır. hasta birine hâl hatır sormak iyiliktir. bu kişi zamanında sana kötülük de yapmış olsa sırf o hasta diye (kanser) onun durumunu sorup ona moral vermeye çalışıyorsanız siz iyi birisinizdir.
