Sebebi yoktur, insan olmanın hissettirdiği bir ihtiyaçtır, istektir.
Öküz başlı antilop veya terliksi hayvan DNA sı taşımıyorsanız, bunu hissetmeniz doğaldır.
Evet!
Huzurlu hissettirir. Şu kahrolası pislik savaşların, katliamların mahvettiği dünyada barut korunun içinde bir çiçek bitirme çabasıdır bazen iyilik yapmak. iyilik umudu perçinleştirir. insan olduğumuzu hatırlatır.
Karşıdaki insanı kendi yerine koyabilmektir benim için. Acaba ben bu insanın yerinde olsam, bana nasıl davranılmasını isterdim diye soru sorarım hep kendime..
"ileride başıma bir şey gelirse bana da iyilik yapan, yardım eden olsun" düşüncesi olabilir kesinlikle şüphesiz.. Ne ekersen onu biçersin gibi.. iyilik yaptığın kişi nankörlük edip karşılık vermeyebilir oysa illa çıkar iyilikte bulunan biri..
sebepsiz iyilik de yapabilir insan.
içten gelir o duygu çoğunlukla.
veya şartlar o an da öyle bir tavrı gerektirir.
iyilik yapmaya haddinden fazla misyon yüklenmesi onu doğal bir durum olmaktan çıkartır ve özel bir tavır-mış gibi olmasına sebep olur ki bu da hiç normal bir değildir!
Yaratıcı bile tüm etik, ahlaki öğretilere uygunsuz tavırlar sergilerken dünyanın daha yaşanılır bir yer olması adına genel ortalamayı yükseltmeye çalışmak.
