çoğu zaman birilerine iyilik yaparız, ama bunu başkalarına anlatıp gizlice taktir edilmeyi bekleriz. cömertliğimizi ve iyiliğimizi bir başkasına anlatmak bize kendimizi çok düşünceli bir insan olduğumuz hissini verdiği gibi ne kadar iyilik sever olduğumuzu ve iyilik görmeye ne denli layık olduğumuzu da hatırlatır. yapılan her türlü iyilik güzeldir, ama bunu yaptıktan sonra hiç kimseye anlatmamanın çok büyük bir büyülü yanı olduğunu unutmamak gerek. yaptığımız iyiliği başkalarına anlatarak bu olumlu duyguyu sulandırmaktansa kimseye bahsetmeyerek bu duygunun tümünün bizde kalmasını sağlamak en güzelidir.
