zamanında Jean-Jacques Rousseau'nun eserleriyle doruğa çıkan mitostur.
en büyük darbeyi antropoloji çalışmalarından yemiştir ki bunların arasında en çok tartışma yaratanı Napoleon Chagnon'nun amazon'daki yanamamo yerlileri arasında yaptığı çalışmadır.
chagnon, söz konusu yerliler arasında, komşu kabilelere, kadınlarını kaçırmak için baskın yapma adeti olduğunu gördü. baskınların yemeyle, içmeyle, doğal kaynaklara sahip olmakla filan hiç alakası yoktu. tek sebebi kadınları kaçırmaktı. chagnon bunu tespit etmekle yetinmedi, üzerine, baskınlara katılmaya hevesli olmakla, çok çocuk sahibi olmak arasında bir korelasyon olup olmadığını da araştırdı. bulduğu sonuç çarpıcıydı. baskınlara katılmaya hevesli erkekler ortalama olarak daha az yaşıyorlardı ama daha çok çocukları oluyordu!.. bu bulgusunu, evrim teorisi kapsamında izah edilebilecek bir üreme stratejisi olarak ifade etti tabi ki...
ve kıyamet koptu!.. zira o sıralar antropoloji çevrelerinde sosyalist, komünist görüşte olanlar ağırlıktaydı. onlar insanın doğal hayatta barışçı olmaya eğilimli olduğunu, savaşların kaynakları paylaşmadaki eşitsizlik sebebiyle çıktığını düşünüyorlardı. chagnon'a demediklerini bırakmadılar. çalışmasının manipülatif olduğunu iddia ettiler filan...
"iyi vahşi" mitosunun bir sonucu da modern insanların da özünde iyi olduklarının var sayılmasıydı. insanları kötü yapan toplum ve eşitsizliklerdi çoğu kişinin görüşüne göre.
ikinci dünya savaşı'na katılan nobel ödüllü edebiyatçı william golding ise hiç de böyle düşünmüyordu. savaş sırasında gördükleri farklı düşünmesine sebep oldu. söz konusu fikre "sineklerin tanrısı" adlı muhteşem eseriyle savaş açtı!.. roman bir adaya düşen bir grup çocuğun başından geçenleri ve verdikleri tepkileri anlatmaktadır. çocuklar hiç de robinson crusoe gibi davranmazlar. çocuklar aldıkları modern eğitime ve adada başka kimse yaşamamasına rağmen kısa sürede ilkel kabilelerin tutumlarını takınırlar ve o tutumlar hiç de barışçı değildir!..
