çoğu zaman kaybetmeye mahkum olmaktır bazende insanlar tarafından değer gördüğünü hissetmektir.çok zordur!kişiliğin içinde bulunmuyorsa iyi niyet yapması zor olan eylemdir ama oldumuda kötü olandan sıyrılmak kötü niyetle başladığın birşeye bile iyi niyetle devam etmektir.
bir olgunluk belirtisidir. herkese karşı iyi niyetli olmak suistimal edilmediği sürece en azından kişinin iç huzuru açısından çok önemli. ama bir de salak olmakla arasında ince bir çizgi vardır ki değer kadir kıymet bilmeyenlere kaçan.
çağımızda, bahsi geçen "iyi niyetli" kişinin aleyine bir durumdur. kullanılıp sonra da bir kenara atılmaya elverişli olma halidir. aslında olması gereken ama günümüz insanları yüzünden kişi için tehlike arz eden bir durumdur.
saf olmakla aynı anlama geldiği düşünülen insani özellik. şahsi kanaatimce farklı şeylerdir bu ikisi. zira saf insan genelde salak olur, iyi niyetli insan hakkında zeka bazında bi değerlendirme yerine vicdani bi değerlendirme yapmak daha doğrudur.
boku yemekle eş değerdir. zira bir-iki kişi bilir bunun kıymetini. sonra öyle bir yerinizden koyarlar ki size, bırakın niyetli olmayı, 'iyi' kelimesini bile aklınızdan geçirmeye korkarsınız.
maalesef bu dünyada olunabilecek en talihsiz durumdur. yine de doğru olandır evet, fakat iyi niyetliler her daim sömürülmekte, zarara ve hayal kırıklığına uğratılmaktadır. kime göre neye göre iyi diyen yandan yemiş ahlak felsefecilerinin manipülasyonlarına aldırmadan her daim iyiyi düşünebilen kişilerin eksikliği her şeyden fazla hissedilmektedir.
