kişisel gelişim kitaplarının yararına inanmayan insanları altında toplayacak olan başlık.
insan herşeyi hayatın içinde öğrenmeli der filozof.
filozof, herşeyi sorgulayarak doğruya ulaşan kişiyse şayet, soruların ardından gelen cevaplar doğrultusunda bu yargıya varmıştır.
kişisel gelişim kitapları okuyan insanlar ise başkalarının doğrularını hayatlarının merkezine koyup bu doğrularla beslendiklerini bilmezler.
ellerinde hayatı kullanma klavuzu olmadan çıplak kral gibidirler.
kişisel gelişim kitabı nekadar iyi olursa olsun kişiye katacağı bir kaç polyanna kuralı dışında birşey yoktur.
(bkz: %100 düşünce gücü)
(bkz: küçük şeyler)
(bkz: aklını okuyabilirim)
gibi kitaplar kişinin eline verdiği ezberden bilgilerle kişiyi hayatta başarılı kılacağını idda eder. fakat hayat, bu kitapların yazarlarının yaşadıklarını okurlarına yaşatmayacak kadar acımasız ve değişkendir.
hayatın tarifi olmaz.
hayata tutunmak beceri ister, kıvrak zeka ve dayanıklılık ister.
idol yazarların hayatından kesitlerle hayatın anlamını avuçları arasına alan bir üst insan olmak imkansızdır.
yani bu konuda yaptığım tespit;
kişisel gelişim kitapları bazı insanların iş alanı yaratmak için uydurdukları ve bundan para kazandıkları bir saçmalıktan ibarettir.
ilköğretim ve hatta lise yıllarında ipek Ongun kitapları okumuş veya okumak zorunda bırakılmış şahsiyetlerin fikirleri genellikle bu yöndedir.ne de olsa bu insanlar bu saçmalığı yetişme çağlarından beri okumaktadırlar.ellerine aldıkları kitabın onlara zaten bildiklerinden fazlasını sunmayacağını anlamaları zaman alacaktır.
