ülke ne kadar gelişirse gelişsin zihniyet hep aynı. kadın her zaman baskıya, tacize, haksızlığa uğramaya mahkum. hatta bu durumu o kadar kabullenmişiz ki tecavüze uğrayan bir kadına hemen kim bilir o ne yaptı, kocasından şiddet gören kadınan tutsaydı çenesini, sözlükte kadın olduğu belli olan yazara kesin kaşar deniyor. kadın o kadar baskı altındaki çoğu zaman korkusundan tacizcisine bağırıp çağıramıyor. kadın olmak cidden zor.
porno film izlenilen andır. sikini kaldıran gelmiş arkadaş bir kadına 5 kişi yükleniyordu yuh artık hiç vicdanınız yok lan sizin erkekseniz teker teker sikin.
bol azmış erkekli bir ortamda kadınlardan eşya, cinsel obje gibi bahsedilmesine tanık olmak. iyi ki kadın değilim dedirtir. Erkeklikten de utandırır. insanlar bu kadar düşmesin.
bugün gördüğüm bir kızın ister istemez içerisine düştüğü haline tanık olduğum an. içeriyi göstermeyen camlar kadınlar önünden geçerken ayna gibi kullanıp rezil olsunlar diye yapılmış diyim varın siz canlandırın kızı gözünüzde.
genel olarak, erkek ve bilümum kadın olmayan zevatın kadın olmadıkları için aptalca bir şükran duyması durumudur.
olay şöyle - çay almak için 4 saattir oturduğum yerden kalkınca, pantolonda nemlenme hissettim. kolay değil anlayacağınız. bir an duraksadım - acaba lekesi falan da çıkmış mıdır arkada(pantolonun göte gelen kısmı) diye; çıkmamışmış. sonra, "ulan kadınların hiç böyle derdi olmuyor, regl döneminde regl pedi, öbür günlerde de günlük ped - oh ne güzel istanbul", diye düşünüyordum ki.. "lan hıyarağası, sen her gün pedini değiştirebilecen mi", diye tekrardan başka soru sordum. "bi kere o pedi donuna monte ettiremezsin, iki, üşenirsin" dedim, kendi kendime. sonra bir kaç saniyeliğine şanslı olduğumu düşündüm. iyi ki kadın doğmamışım. geldim şu başlığı açtım. ama sonra, durumun salaklığını kavrayınca güldüm. aldırma genç, olur böyle dedim. ara-sıra diyalektikten nasibini almamış gibi durursun, sonra geçer..
