günümüz dünyasında ezilen, dolandırılan, kandırılan, duygulrı ile oynan insan olmaktır.. biz artık bu insanları saf, salak, gerizekalı vb. hakaretler ile anarız.. üzücü..
fatih; son donkişot'tu bizim ortaokul yıllarında. iyiliğin timsali, örnek insandı günümüz kriterlerinde.. biz pandikler, tekme tokat eğlencesine döverdik fatih'i. şimdi denk gelsem eminim yüzüm kızarır karnım ağrır yaptıklarımızdan ötürü. bütün sınıf stres topu niyetine döverdi fatih'i. o dayaklar da daha 14 yaşında iyi kalpliliği öldürdü bence. şimdi uluorta dayak yediği adamlara güleryüzle selam vermez eminim. dünyanın düzeninde iyi kalpli olmak diye bir şey kalmadığını ben 26 yaşıma gelip de 11 sene geriye gittiğimde görüyorum.
sessiz sakin olmaksa eger 'iyi' olmak; pisiriksindir.
guvenilir olmaksa eger 'iyi' olmak; yalnizsizdir.
comert olmaksa eger 'iyi' olmak; safsindir.
zararsiz olmaksa eger 'iyi' olmak; silahsizsindir.
"ben iyiyim, insanlar acimasiz, bu yuzden hep kaybediyorum" diyerek kendimizi kandirmayalim. iyi degiliz hic birimiz. en kucuk firsatta bu imaji cizecek zavallilariz.
