dünyaca ünlü kolombiyalı usta yazar gabriel garcia marquez'in 1972'de yazdığı ve ülkemizde 1983 yılında basılmış 11 farklı öyküden oluşan ilginç ve güzel bir kitabıdır. bir sahafta eski kitaplara bakarken marquez ismini görüp almıştım. bu kitaptaki hikayeler biraz farklı. yani standart kısa hikaye mantığı gibi spesifik, sonunda okuyucuyu düşündüren, sarsan olaylar filan anlatılmıyor. askine marquez çok sıradan hikayeler anlatıyor. sonunda hiç de özel bir şey olmuyor hatta diğer hikayeye geçmese hikayenin bittiğini bile anlayamazsınız. bu nedenle okurken önce bir anlam verememiş daha sonra olduğu gibi kabul edip okumuştum ve o anda farkettim ki ben daha önce kısa hikaye okumamışım. yani okuduğum tüm kısa hikayeleri sadece finalde ne olacak diye okumuşum. ama marquez bunu değiştirdi sonuçta ben bir kez daha ustaya hayran kaldım. her bir hikayede inanılmaz orjinal tasvirler, metaforlar var ve ben finali merak etmeden okudum çünkü anladımki her hikaye baştan sona bir final.
kitabın orjinal ismi ise; La increible y triste historia de la candida Erendira y de su abuela desalmada
"... ile insafsız büyükannesinin inanılmaz ve acıklı öyküsü"
kitabın içinde "dünyanın boğulmuş en güzel adamı"'nı anlatan masalsı bir hikaye var, gerçekten masal hatta. adı esteban'mış gibi geliyor kadınlara bu adamın, her nedense.
"öyle ki erkekler boğulmuş adamın komşu köylerden de olmadığı haberiyle döndükleri zaman, gözyaşları arasında içlerini bir sevinç kapladı kadınların;
- allah'a çok şükür -diye fısıldaştılar-, bizim oldu!"
