iyi insan olmanın bile içimizdeki nefis denen canavarı doyurmak için yapıldığını fark ettiğimden beri iyi insan olmaya çalışma gayretim azaldı. Her şey dönüp dolaşıp gene kendimize geliyor. ilk fayda her zaman kendimiz için. Bu da kutsiyet atfettiğimiz her şeyin değerini sıfırlıyor gözümde.
iyilik Ulasilmasi gereken zorunlu bir hedef degildir. Herkes her yonden iyi olsaydi guzel sonlu masallar ve utopyalar olmazdi. Herkes biraz kotudur. Bazilarimizsa cok.
