beni zamanında hayli rahatsız etmiş bir lars von trier sözü.
ayakkabının içine taş girmesi, iyi film, teşbih, gerilme, rahatsızlık, dogma derken trier ve filmlerinin manidarlığını tekrar anımsayıverdim kendimce.
sahibinin kim olduğu bilgisi öğrenilince nedense (!) hiç de şaşırtmayan enteresan bir sözdür. sözün sahibinin filmlerinin büyük çoğunluğu bu sözle gayet uyumludur.
