başarılması zor bir şeydir. çünkü iyilik kavramı kişiden kişiye değişir birisi tarafından iyi olarak anılırken bir diğeri tarafından sanki dünyanın en kötü insanıymış muamelesi görürsünüz.iyi biri olmaktan ziyade kendiniz olmayı başarırsanız en iyisini yapmış olursunuz.
iyi biri olmak ve iyi kalmak kadar zor birşey yok ülkemizde. ben efendi iyi biriyim diye saf salak olmuyorum. istesem ayakta uyutur suya götürür susuz getiririm. karşılıksız iyilik yaparım çünkü karşılık beklersen tefeciden farkın ne. bu zamanda sen gibi insan kaldı mı lafından bıktım.
tanıdığımız bir teyze var ev taşımış ve sadece ufak tefek birşeyi kalmış yardım istedi kuzenle yardım ettik. sonra bende yemek yapamaz ortalık karışık diye yemek, su vb. şey aldım ve kapıdan teyzeye teslim ettim gittim.
ertesi gün kızı beni gördü öyle bir teşekkür ettiki sövse daha makbule geçerdi. yemek felan almışsın hiç gerek yoktu felan. nasıl üzüldüm ama nasıl.
geçenlerde de arabayı satacağım tanıdık bir abi var ilk arabam olacak şu kadar param var dedi piyasanın bin tl altı teklif etti tamam dedim sattım nasıl mutlu olmuş sevinmiş. hatta bakım yaptırdığı usta nerden buldun aldın diye sormuş.
iyilik her zaman kazanır demiyecem kazanmak ya da kaybetmek değil mesele. gerçi bana çok garipsin diyorlar. ha çok dua edende oldu, işi bitip yapmasaydın etmeseydin senin iyiliğine mi ihtiyacım vardı diyen.
en iyilerinizin daha doğrusu iyi dediklerinizin, ufak bir eleştiride ne kadar çürük karekterli, mayası bozuk olduğunu olduklarını her gün görüyoruz.
iyi falan değilsiniz.
her şeyi oluyor, insan olamıyorsunuz.
bu arada neden götüm kara diyeyim çok iyi biriyim aq.
Hiç gerekli bir eylem değil. insanlar iyi niyet haketmiyor zaten. Ben herhangi bir artısını görmedim bu yaşıma kadar. Niye beni katarak açıklama gereği duydum ben de anlamadım, neyse siz de anlamazsınız nasılsa, belli ki çoğunuz da az zekalısınız zaten.
Neden mükerrer zatenlere düştüm onu da anlamadım, silmeyecegim dönüp.
