bir insan ne sonradan kötü ne de sonradan iyi olabilir(istisnaları es geçiyorum tabiki).neysen osun.başından geçen kötü olaylar yüzünden kötü bir insan olmaya karar vermek acizliktir.dünya kirli diye seninde kirlenmen kendine yaptığın bir ahlaksızlıktır ki bütün bu yaşananlar,bütün bu varoluşu kafa tasanın içinde olduğunu var sayarsak sorumlu olanın sadece kendin olduğunu da kabul etmiş olursun.insan olmayı başaramamışlara taviz vermeden ötekini düşünmenin yüceliğinden yoksun kalma.
Vazgeçtim ben bugün vazgeçtim bu dünyadan, vazgeçtiğim ne var ne yoksa hepsi sizin olsun diye şarkılar söyleyerekten giriş yapayım *
Ben iyi olmaktan insanların kendince galibiyetlerini gördükten sonra vazgeçtim. Onu da göreli çok oldu. Ruhen iyi hissetmiyordum, madem iyi hissetmiyorum iyi olmaya çalışmanın da manası yok dedim. değiştim, en azından bunun farkındayım.
binbir tane dünya pisliği içerisinde alçakgönüllülükten taviz vermeden, mükemmelikten uzak ve egoya sahip bir varlık olduğunuzun da bilincinde olup, kendinize naçizane bir iyilik rozeti takındığınızı bilip sonunda onu yerinden söküp denizlere fırlatarak sizden uzaklaşmasını seyretmenize sebep olacak durum. bir daha düşünün derim. zira dünya sizin gibi insanlar sayesinde güzel bir yer. yoksa bu korkutucu genişlikteki okyanusun öylesine bir yerinde hapsolduğumuz ve ondan hiçbir şekilde kaçamadığımız küçük mavi kabarcığımızda yaşamaya devam etmek en fazla ne kadar kolay ve çekilebilir olabilirdi ki.
