Into the wild' den sonra yaşadığım haldir. Son yarım saate kadar sırt çantamı alıp çıkmanın planlarını kurarken son sahnede kendi kendime "otur oturduğun yerde " demişliğim vardır. halbuki izlerken öyle bi gaza gelmiştim ki kimse umrumda değildi . şimdi ne mi yapıyorum? Vizeler için not topluyorum, sertifika için mmf 'e konferansa gidiyorum. hayat zalım..
scarface'ten sonra camdan aşağı sarkıp "vian montana'yım ulan ben sikecem lan hepinizi sikecem" diyip mahalleli tarafından linç edilmenizle sonuçlanır.
seans bittiğinde kafan soru işaretleriyle dolu dışarı çıkar, aslında dışarda hayatın bıraktığın yerden devam ettiğini görürsün. geçiş felan yoktur, bildiğin hayalkırıklığı vardır. rüyadan maalesef uyanmışsındır.
Back to the future serisini izledikten sonra başıma gelen durumdur.insanı kısa süreli bunalımlara sokabiliyor,kendi aptal yaşantınızdan hatta bazen kendinizden nefret etmenize neden olabiyor bir çeşit ruhsal bunalım.
