ağırbaşlılığı, efendiliği, yardımseverliği ve entellektüel yapısı ile bursa'nın ve Bursaspor taraftarının unutamayacağı büyük futbolcu. En sevdiği yemek kuru fasulye olan futbolcumuzun galibiyetlerden sonra soyunma odasında "bu fasulye 7,5 lira" eşliğinde sergilemiş olduğu performans hiçbir zaman hafızamızdan silinmeyecektir.
bursaspor'dan ayrıldıktan sonra bazı bursa'lı taraftarları üzen futbolcu. kimilerine göre gereksiz ve yeteneksiz, kimilerine göre de hala yeri doldurulamayan futbolcu. ayrıca kontratı elindedir.
kitap yazsa okunacak adam. futbolun kavga ve dövüş olmadığını ama çok fazla şey barındırdığını öğreten kişiliklerden... inşallah bir gün yine ligimizde forma giyer.
edit: bursaspor' un kendisini nasıl gönderebildiğiyse büyük bir muammadır.
Futbol çok haşin bir iş. Bense naif biriyim. Dürüst bir oyun bence başarıdan daha önemli. Taviz vermek istemediğim kişisel devrimci düşüncem budur. Teknik direktörler bilinçli olarak baskı uygular, saldırganlığı kaşırlar, sonra da oyuncular sahada patlamaya hazır bomba gibi olur. Çoğunlukla bilinçsizce yapılır bunlar. Ama oyuna zararı dokunur.. diyen büyük oyuncu.
Bursaspor un şampiyon kadrosunun önemli aktörlerinden biriydi. Bekir ozan has onunla beraber kariyerinin zirvesini gördü. Onun yerine ilk 11 de Hüseyin çimşir ya da krita olsaydı şampiyonluğun gelmesi bana göre imkansız olurdu.
ikinci el arabaya binip menejerlik sistemine karşı olan, türbünde seyirciyle birlikte maç izleyip parası olmayana bilet alan, çok iyi bir insan şampiyon bursaspor'un kadrosundaki eşsiz bir futbolcudur.
şu an kendisi futboldan tamamen uzak bir yaşam sürmekte. ibrahim yazıcının vefat haberiyle bursaya gelmiş. gördüğüm kadarıylada çok aşırı kilo almış. ayrıca görüşlerini fikirlerini paylaştığı bir internet sitesi de var. http://www.ivanergic.rs/sr/
bursaspor taraftarlarınca efsane olan futbolcudur. hatta maraton tribünde bir pankartıda mevcuttur. anlamı büyük heralde. bu yaz takıma katılan frey'de ergic kadar adamdır. sanırım o da gittikten sonra timsah arena'da ergic'in yanına asılacak pankartı bu adamın.
geç bulup erken kaybettiğimiz, müslüman olsa cennetin garanti olacağı eski futbolcumuz. ivan ergiç öyle bir insan ki ; futbolda dönen ücretlerin çok yüksek olduğunu açık yüreklilikle beyan edebiliyor. Öyle bir insan ki "ben hiç kırmızı bir spor araba hayalini kurmadım" diyor. öyle bir yaşam tarzı var ki 200 tane bilet alıp durumu olmayan küçük öğrencilere Manchester United maçına gönderiyor ve bunu dillendirmeden yapıyor. o öyle bir insan ki daima kermeslerden giyiniyor ve ikinci el araç kullanıyor. o öyle birisi ki açıklamalarını türkçe veriyor. o öyle biri ki menajeri yerine sözleşme öneren bursaspor'a kendisi gelip hem şehri hem kültürü görüyor ve daha sonra bir kaç gün izin isteyip almanya'ya gidiyor ve bursaspor'da oynayacağını söyleyip bursa'ya tekrar geliyor.
geç bulduk erken kaybettik. keşke (bkz: pablo martin batalla) ile tekrar yolu bize düşse. herhangi bir pozisyonda görev alsa hatta batalla ile beraber kulübe başkan olsa... özledim be, çok özledim.
bir dönemin gülen yüzü, sempatik tavırları ile gönüllerde taht kurmuş, ince pasların, bazuka gibi şutların ustası olan eski bursasporlu orta saha oyuncusu. okumayı çok sevdiği, makaleler kaleme aldığı söylenir.
2009-2010 ve 2010-2011 yıllarında bursaspor forması giymiş.şampiyonlukta büyük pay sahibi olmuş.Yetenekleri ile kendine hayran bıraktığı kadar şampiyonlar ligi maçında durumu olmayan 1000 bursaspor taraftarına bilet alıp taraftarın kalbinde tahtını sağlamlaştırmış.Ve bursaspordan sonra 30 yaşında futbolu bırakmış.Şampiyonlar ligi tarihinin 2500. golünü atmış büyük sırp futbolcu. Ayrıca geçen sene 29 nisan tarihindeki bursaspor-galatasaray maçında tribünde görünce bir hayli duygulanmama/duygulanmamıza sebeb olmuştur.
Manchester maçı öncesi dağıttığı 600 bilet hakkında;
ivan Ergic: Tercüman Volkan'a bunu nasıl saklı tutabiliriz diye söylemiştim ama biri ortaya çıkardı ve medyaya düştü. Bunu birisinin yapmasına ihtiyacım çünkü çocuklara bileti kendim dağıtamazdım belki bu yüzden ortaya çıktı.
ivan Ergic: Bu içimden gelen bir şeydi, maçtan önce yalnız başıma oturuyordum çocukluk anılarım aklıma geldi. Çocukken hep büyük maçlara gitmek isterdim.
Bu Bursa'daki çocukların Manchester United izlemek için tek şanslarıydı. Kalbimden gelen bir karardı.
