bir zamanlar karalama defterine gecirdigim guzel bir ferhan sensoy yazisidir. cok canim sitkin oldugunda acar okurum bir it kadar ozgurmuyum hala diye:
toplasiyorlar bir suru kopek,gece yarisindan sonra su kumsalda ve sevisiyorlar kendilerine ozgu bicimde,kosusarak,hirlasarak,boguk boguk uluyarak. en guzeli de kiskancliklari ve yorulup kuma uzanmalari kopeglu kopeklerin,sonunda da denize giriyorlar,bilmedikleri icin sigara icmesini,karanlik gecelerin zevk sahibi ve duygusal itleri ...yalniz pek acele oluyor sevismeleri...durun ulan nedir aceleniz? gece sizin kumsal sizin ,isminize yakisircasina sevisin.
ulan,dedim kendi kendime,boyle kopek gibi yasamaktansa insan adi altinda,efendi bir kopek gibi yasamak yegdir.bir gece soyundum ,indim itlerin kosustugu kumsala.yabanciladi beni kopekler ,kacisti hepsi.yahu,dedim,siz benim insan gorunumume bakmayin ,aslinda ben heinizden daha kopegim ,dinleyen kim. itoglu itler inanmadilar benim itligime.bozmamak icin keyiflerimi geri cekildim pencereme..hatta uyuyabilirdim bile emin ellerdeydi gece. ey butun itler,enayilik etmeyin itliginizin degerini bilin.
