şu an bi arapla(beni nerden buldu hiçbir fikrim yok), berbat bir ingilizceyle sohbet ediyoruz. yalnızlık o derece. aslında türkçede kullandığımız kelimeleri düşününce arapça konuşsa daha iyi anlıycam sanki. kaçır beni diycem, dur bakem ne diycek? 4. olurum valla.
bu saatlerde fazla girmemiştim sözlüğe. ağrım çok. bakayım dedim: uçan taşaklar, penisler, tövbe 3 harfliler (tabii; yalnız yaşıyom ben evde), klozet yalamalar. sizi gidi sizi. modları uyutup gece gece alem yapıyonuz burda. bende gündüz uyuyup gece giricem bundan sonra.
benim amcam bir gay. bugün gördüğüm fotoğraflarından sonra iyice anladım bunu. lakin bu durumdan rahatsız olmak şöyle dursun daha bir yakın hissettim onu kendime.
şurda bir aylığına yanlarına gelmekteyim sevgili parentlarımın, annem para veriyo, "bunu hesabına yatır, ben senden sonra alıcam baban duymasın" diyo. bi gece depren oluyor diye uyanıyorum, babam yatağımın altına para saklıyo, "bakar ol, annene söyleme" diyo. sevgili ailem, 50 yaşından sonra size noluyo lan?
itiraf ediyorum. hiç oruç tutmadığım halde her gün iftar çadırına gidip yemek yiyorum. beni buna hayat zorladı dostlar kızmayın hemen.
Edit:Niye eksiliyonuz amk iyi bir şey olsa zaten niye itiraf edeyim. biliyoruz kötü bişi olduğunu ki itiraf ediyoruz. günah çıkartıyorum bir nevi. günah çıkartmak dedim hadi yine eksileyin.
Sanki o putmuş gibi,
Hayat sırf buymuş gibi,
Hem aç hem tokmuş gibi,
Hem var hem yokmuş gibi,
Ben ona resmen aşığım,
Onu benden almasınlar,
Bize bulaşmasınlar,
Arayıp sormasınlar,
Kıskandırıp durmasınlar,
Ben ona resmen aşığım...
itiraf ediyorum zekama çok fazla güveniyorum. hatta o kadar fazla güveniyorum ki, şimdiye kadar oturup ders kitabı açıp okudum desem yalan olur. boyuna dersi dinlediğimle geçtim.(elektronik müh) ve itiraf ediyorum kaldığım derslerdende bu kendime güven yüzünden kaldım.
