habeşistan* a saldırıp mızraklı kabileler tarafından bozguna uğratılan;hemen ardından trablusgarp a saldırıp yine yenilen fakat osmanlı tarafından trablusgarp kendilerine hediye edilince kıramayıp aldığı halde bu sefer de insanlıkdışı isyan bastırma girişimlerine rağmen elinde tutamayıp orayı da kaybeden süper beceriksiz ordudur.italyanlar ın atalarının roma imparatorluğu olduğu tezini çürütebilecek kadar beceriksizdir.
bir nato tatbikatı sırasında danimarka da bir bölgeye paraşütle iniş yapmaları gerekirken norveçteki bir kasabaya, halkın şaşkın bakışları arasında, indiklerine dair bir hikaye anlatılır.
2. dünya savaşında, hitler, ilk etapta basit gibi görünen bir görev verir bu koca modernize orduya; önce yunanistan'ı, sonra türkiye'yi işgal etmek. o dönem, yunan ordusu hala kurtuluş savaşımızdan kalan yaralarını sarmaya çalışan, kendini o döneme göre de fazla geliştirememiş, sayıca italyanlarınkinin dörtte biri büyüklüğünde bir ordurur. lakin, ilk italyan taarruz'unda, yunanlılar öyle bir ellerine verir ki italyanların, daha hedefte birkaç km ilerleyememiş italyanlar, alel acele roma'ya dönüp, liderleri mussolini'yi asıp kesip, "savaşı o istediydi, biz barışçıl insanlarız" modunda beceriksizliklerini örtmeye çalışırlar. almanları da yanlız bırakıp, üç kat fazla efor sarfetmelerine ve en sonunda savaşı kaybetmelerinde büyük bir etken olurlar.
"italyanlar Konya'yı işgal ederken Konya halkı onları dikkatle izliyordu. Şehir içine ilerleyen italyan birliklerini izleyen halk üzerinde bunlar en küçük bir korku yaratmıyorlardı. Halk, bunların asker değil, "maskara" olduklarını dahi söylüyordu. Buna karşın italyanların bakışlarında Konyalılara şirin görünmek ve yeni çevreyi yadırgadıklarını görmek mümkündü. italyanlar yerleşmeye başladıkları erkek öğretmen okulunu bir kale gibi tahkime çalışıyorlardı. Karargâhlarının bulunduğu yer ıslık sesinden, şakalarından geçilmiyordu. italyan karargâhı bir işgal alayının garnizonu değil de, meşk eden musiki okulları gibiydi."
M. Şevki Yazman, istiklâl Harbi Nasıl Oldu?, istanbul, 1934, s. 9-10.
italyanlar, işgal politikalar gereği "anadolu'da hiç bir şeye karışmamışlardır. Hele hükümet işlerine ve icraatına burunlarını sokmadıkları gibi, varlıklarıyla yoklukları eşit olmuştur. Ellerinden geldiği kadar halka hoş görünmüşlerdir hatta zaman zaman acik hava konserleri verdikleride olmustur. Nerede okudugumu tam olarak hatirlamiyorum ama italyan birlikleri cekilirken turk halki onlari cosku icinde ugurlamislardir.
yıllık askeri harcaması 27 milyar dolar tutarında olan; bu rakamla avrupa birliği'nin ingiltere, fransa ve almanya'nın ardından en çok askeri harcama gerçekleştiren dördüncü ülkesi, dünya genelindeyse en çok askeri harcama gerçekleştiren sekizinci ülke konumundadır. yıllık askeri harcamaları italya'nın gayrisafi yurtiçi hasılasının %1.53'ünü oluşturmaktadır. askerlik yaşı 18'dir. bir olağanüstü hal durumunda, silah altına alınabilinecek erkek vatandaş sayısı ise 11.500.000'dir.
