ofanstan çok defansa önem veren bir futbol ekolüdür. italyan takımları defansı sağlama alıp hızlı forvetlerle kontra gol ararlar. bu nedenle italya liginde maçlar bir ingiltere kadar gollü geçmez.
buna örnek olarak ülkemizde de çalışmış olan mircea lucescu'yu verebiliriz. lucescu bir dönem italya'da çalışmış ve galatasaray ve beşiktaş'ta da italyan stilini uygulamıştır. bunu yaparken birçok eleştiri almış olmasına rağmen iki takımı da şampiyon yapmıştır.
catenaccio ile zamanında nam salmış savunma futbolu oynarak hücum futbolu insanlarının sevmediği bir tarz yaratmış ve bu şekilde 1982 dunya kupasında dönemin en iyi takımı zicolu garrinchalı brezilyayı (bkz: paolo rossi) devirebilmiş herkesin oynayamayacağı bir ligi barındıran futbol
futbolu futbol yapan futbol tarzıdır. serttir, müthiş keyiflidir. güneşli havada çayır çimende oynanan maçlar orgazm hissi yaşatır adama. çelme yer düşersin yere, hakem rakibe sarı kart gösterir, sıcacık çimende.. ooh.. ne oluyor lan?
-defans yapın lan defans
+olum adamlar çok iyi ya hızlı geliyorlar
-lan top geçsin adam geçmesin işte
diyaloğu ile başlamış ve hala devam eden futbol stili. izleyiciye çoğu zaman zevk vermez. kökeninin vatikan'da papa'nın evi geçince sağdaki halı sahada oynanan maçlara bağlayan futbol araştırmacısı da çoktur.
genellikle defans yapıp, maç kazanma oranlarını yükseltmek için yaparlar.
ama italya-fransa euro 2000' de ne kadar çok defans yapsalarda son dakikada yedikleri golle moralleri bozulup kupayı kaybetmişler.
italya'nın 2006 dünya kupası zaferinden sonra geriye gitmektedir. mourinho biraz hareket kattıysa da, artık avrupa'da her sene kafaya oynayan italyan kulüplerini pek göremiyoruz.
mete çubukçu'nun pasaport programı izledim yaklaşık 2-3 hafta önce. konu italyan futbolu ve italya'da şikenin nasıl ele alındığıydı. çok güzel bir programdı. italyan'larla yapılan söyleşileri kapsayan. kayıtlarını bulup izlemenizi tavsiye ederim.
programdan çıkarımlarım ve aklımda kalanlar şöyle, röportaj yapılan italyanların yorumları tüm aşağıda yazanlar:
italya'da futbol bir hayat ve bir yaşam tarzı. italyan futbolu şike soruşturmasına kadar avrupa'da bir numaraydı, sonra ispanyollar öne geçti.
italya'da belli başlı takımların ve taraftarlarının tanımları ise italyan gazeticilerin bakışı ile şöyle:
inter: soğuk ve vefasız bir taraftarı var. takım 1-0 geriye düştüğünde stadı terketmeye başlarlar. milan: italya'nın avrupa'ya açılan yüzü. italyan'lar böyle tanımlıyor. bizdeki gs gibi bir nebze. avrupa'daki en büyük başarılar onda. en çok tanınan italyan kulübü. juventus: en çok başarıya sahip olan takım. italya içindeki en büyük takım. ama şike sürecinden en çok etkilenen takım. bir nevi bizdeki fenerbahçe. kendini toparlayamadı olaylardan sonra derler. roma: çok başarısı yok. ama başkentin ve en büyük kentin takımı. lazio'yu roma takımı olarak görmezler. burunlarından kıl aldırmazlar. ara sıra başarılı olurlar. ama onlar roma takımıdır. lazio: aşırı sağcıların takımı. napoli: geri kalmış güneyin gelişmiş kuzey takımlarına karşı başkaldırısı. onların savaşı sadece futbol savaşı değil.
(bkz: o eski halinden eser yok şimdi) bilenler bilir del piero'lu , totti'li , vieri'li , shevchenko'lu , maldini'li italyan ligi en az premier ligi kadar zevkliydi. şimdi milan'dan 5 futbolcu say deseler düşünerek söylerim o derece.
2000 lerin ortalarindan sonra asiri dususe gecmistir. turkiye ligini.izlemesi daha zevklidir. lakin avrupa basarilari halen bizden iyi.
(bkz: ölüsü yeter)
