italya Milli Takımı.Ya da diğer adıyla Gök mavililer.Tarihlerinde 3 kez dünya kupasını alan ve bu sayıyı 9 temmuz 2006 italya fransa maci'yla 4'e çıkaran muhteşem takım.
Yıllardır düşünürdü italya taraftarı.Neden dünya şampiyonu ünvanıyla italya uzun süredir yanyana gelmiyor diye.Derken yıl 2006 ve pek de iddialı olmadığı basınca söylenen ancak otoritlerin bu kaliteli kadroyla şampiyon olmasının mucize olmayacağını söylüyorlardı.ÇünKü son şampiyonlukta(1982) italya'nın sahip olduğu kadroyla 2006 kadrosunun büyük benzerlikler gösterdiği biliniyordu.
Tüm bunlara rağmen sığ düşünceli futbol yorumcuları ağızlarda sakız olan Brezilya'yı favori gösteriyor Ronaldinho'nun yıldızlaşacağını iddia ediyordu.Ancak unuttukları bir konu vardı.Şampiyonluğun takım oyunuyla kazanılacak olması.işte Gök Mavililer bunu çok iyi biliyordu ve bu özelliğe sahipti.
Gurplardan neredeyse gol yemeden--kendi kalemize atılan golü saymazsak-finale kadar yükselen finalde ise ancak tartışılan bir penaltı kararıyla gol yiyen italya,her ne kadar defansif bir oyun anlayışını benimsemiş gibi gözükse de Kupa boyunca defansif oyunun yanında atak oyunuyla da dikkat çekti.Bu bakımdan Yunanistan'ın 2004 Avrupa Şampiyoluğu'yla bağdaşırmak yersizdi.
Final günü italya herşeyden daha çok şampiyonluğa inanıyordu.Rakip Fransa ise tecrübeli ve bir o kadar yaşı ilerlemiş futbolcularıyla maç boyunca çok çalıştı.Maçın hemen başında atılan penatltı golüyle çok büyük bir avantaj yakalayan ve herkesin akıllarında büyük bir soru olan "Eğer italya gol yerse nasıl oynar" sorusu insanı düşündürmeye başlıyodur.Çünkü italya hiçbir maçta geri düşmeden kazanmıştı.Buna rağmen Fransa'ya hemen karşılık geliyor ve beraberlik kısa süre sonra yakalanıyordu.90 dakika 1-1 sona ererken italya'nın fizik gücüyle avantaj sağlaması bekleniyordu.Zidane'nın kafa şutunu yürekleri ağzımıza getirirken Materazzi'ye attığı kafa ise Zidane'a küfürleri yağmasın neden oluyordu.
Maç'ın uzatmalarıyla 120 dakikada da sonuç değişmiyor ve penaltılara kalıyordu.Aman allah'ım yine mi?Hemen akıllara Amerika 94 ve roberto baggio geliyor ve tüm italyanlara bir endişe hakim oluyordu.
Penaltılar başlıyor ve italya ilk penaltısını kaçırmıyor ve herkes Fransa'nın penaltı kaçırmasını bekliyordu.Ve beklenen gerçekleşiyor Trezeguet penatıyı kaçırıyordu.Son penaltıda tüm nefesler tutuluyor ve gelen gol italya'yı şampiyonluğa taşıyordu.
inanılmaz bir duyguydu.italya 24 yıl aradan sonra 4. kez dünya şampiyonuydu.
Gök Mavililer hak ettikleri dünya şampiyonluğunu nihayet elde ediyor bizlerin büyük bir sevinç yaşamasını sağlıyordu.Teşekkürler italya.Teşekkürler Gök Mavililer.
Ve bu muhteşem şampiyonlıkla haykırıyoruz:
dünyanın en ballı milli takımı italyadır.en azından ben ikisini seyrettim.1982de italya ile aynı gruptaki kamerun3 maçta 3 beraberlikle 1 gol atıp 1 gol yiyerek hiç yenilmeden turnuvaya veda etmişti.italya hiç maç kazanamadan 3 maçta 3 beraberlikle 2 gol atıp 2 gol yiyerek 2.tura çıktı ve sonra kupaya kadar uzandı.gtünden ballı olmak bu değilde nedir.
Oyuncu kalitesi olarak tek tek incelendiğinde en kaliteli futbolcuları barındıran,amaçok kaliteli futbol oynayamayan kısır bir futbol tarzı olan takım.
