tevekkül denen şeyin bir tercihten çok bir çaresizliğe boyun eğme olduğunu acı duyarak öğrenme süreci. hayat denen şey, bir şeyi veya bir yakını, bir dostu, bir sevgiliyi ya yolları ayırırarak ya da hayattan el çektirerek elimizden aldığında öylece ortada kalma durumu.
neyse, bana bu satırları yazdıran ne bir sevgili ne bir yakınımı kaybetme durumu. çok sevdiğim, zamanında kıymetini bilemediğim, henüz yeni kaybettiğim sevgili azı dişimdir.
ben bu yazıyı yitip giden azı dişime yazdım, seni çok özleyeceğim.
