istikrarın diktatörlüklerde de rastlanan bir ortam olduğunu, akp'nin "istikrarlı ülke" derken her dediğinin yapılacağı dikensiz gül bahçesini kastettiğini ve fakat tek adamlık nedeniyle istikrar görüntüsünü artık veremediğini, sosyal ve kültürel anlamda türkiye'nin alttan alta kaynayan bir kazana dönüştürüldüğünü görmek gerekir.
bize gereken, tek seslilik anlamındaki "istikrarı" reddederek, tüm toplumsal kesimlerin işbirliği ve asgari müşterekler çerçevesinde hep birlikte ülke geleceğinde söz sahibi olmasıdır. gerçek istikrar sadece böyle yaratılır.
