Herkesin başına gelmiştir. Kişinin kendi başına denk gelmediysede mutlaka tanık olmuştur.
Hiç unutmam, bir müdür yardımcımız vardı, her seferinde istiklal marşı okunmadan hemen önce kısa bir konuşma yapar ve en sonunda, "çocuklar, istiklal marşı okunurken sakın gülmeyin kötü olur!" Derdi. Yahu yemin ediyorum bunu söylemese hiç kimsenin güleceğini sanmam ama bu yasağı koyunca bir şekilde insanı gülme isteği alıyor, şeytan bir şekilde cezbediyor. Gerçi kendi yaptığımız bütün ibneliklerin suçunu da şeytana yüklemeyi hiç sevmem ya neyse.
cuma günleri okul çıkışında yanaklarında güller açmış pek çok arkadaşınızı görmenize sebep olan eylemdir. bunun yaşanacağını bildiklerinden tüm öğretmenler karşımızda tek sıra haline geçer tespit ederlerdi gülenleri sonra hafta sonu tatili için "yolluklarını" suratlarına aşk eder yollarlardı evlerine *
Bununla ilgili bi anım var bu anımdan sonra bi daha hiç gülmedim; işte bi gün ilk okuldayız sıra olmuşuz, en önde de ben varım. istiklal marşı okunmaya başlandı, tam önümde de müdür var gülenleri dövmek için bekliyor. Biri arkadan bi espri yaptı o sıra herkes gülmeye başladı ben de güldüm tabi. Müdür de tek beni gördü, en öndeyim ya. Tabi anladım dayak yiyeceğimi o on.. Sonrası malum zaten.. Bi daha da gülmedim, zaten gülmezdim de işte hain arkadaşlar.. Ama gerçekten iyi dayak yemiştim valla iyi yediydim. Ama güzel yediydim yani baya iyiydi..
Lise 1'de sınıftan 2 ve yanımızdaki sınıftan 1 kişinin hemen arkalarındaki edebiyat hocasını farketmeyip yaptıkları ve istiklal Marşı bitip arkadaş arkasına döndüğü akabinde edebiyat hocasından osmanlı tokatı yemesi olayını aklıma getiren olay. Ulan ne gülmüştüm arkasındaki hocayı fark edemedi arkasına döner dönmez çat!
Öğrencilik yıllarının olmazsa olmazıdır.
Hele arka sıralarda, bunu körükleyen, mırıl mırıl şebeklik yapan arkadaşlarınız varsa.
Aklınıza, en bedbaht, en acı senaryoları getirerek, ciddi olmaya çalışırsınız filan.
