atatürk'ü anlayamamış bünyenin/bünyelerin tespitidir.
bu bünyelerin başka icraatleri ışığında zaten anlayamamalarını normal karşılıyorum ancak eğer ki siz o tarihlerin türkiye'sinde yaşıyor olsaydınız, bir tüfek sesi yüzünden ödünüz kopardı, kaçacak delik arardınız.
siz kim, o kurşunu yiyip de tek damla kanını düşmana yar etmemiş, bayrağına saklamış şehit'in tırnağı olacaksınız?
10 kıtanın her satırında inancından bahseden marşın, sizin gibi basitleşmiş ideolojiler peşinde koşan yarım beyinliler tarafından kirletilmesine dayanamıyorum. dayanamıyoruz. küçülmüş ideolojinizi hiçbir insanın saf inancıyla ya da düşüncesiyle dalga geçmek için kullanmanıza dayanamıyoruz. dayanmamızı bekleyenler çok beklerler.
istiklal marşı'nın içinde, verdiği savaşı her alanda kazanacağına inanan bir kalp vardır. onu öldüren ise, bahsettiği herşeye duyulan inançsızlıktır.
şimdi sizi kurtarabiliyorsa "medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar" kurtarsın..
avasas'ın da söylediği gibi "ne güzel, hem laikiz hem maneviyatımızı okşayan bir istiklal marşımız var, helelöy" şeklinde olumlu bir çıkarım da yapılabilecekken nedense birileri sürekli bardağın boş tarafına bakmayı tercih ediyor. huyları mıdır nedir?
tamam kardeşim, hepimiz seviyoruz, beğeniyoruz, komutanların da seviyor, anan da baban da, deden de, kayınçon da..ama bu bir tespit ya. amma alındın.
istiklal marşı, türkiye cumhuriyeti anayasasında "devletin dini islamdır" hükmünün bulunduğu zaman kabul edilmiştir. bu 1928 de değişmiştir. bu nedenle böyle olması doğaldır.
dini öğeler var.ve elbette olacaktır. laiklik de zaten dinsizlik değildir. o dönemdeki imana dayalı ve her cephedeki savaş,bunu yeteri kadar haklı çıkarmaktadır. ben de cumhuriyetçiyim,sonuna kadar. evet ama bu benim istiklal marşımdan uzaklaşmamı, kiminin yaptığı gibi utanmamı asla gerektirmez.
türkiye cumhuriyeti bir islam devleti değildir, burası doğru. ancak unutulmamalıdır ki, bu marşı okuyanlar, yani türkiye cumhuriyeti devletinin ulusu müslüman çoğunluktur. bir ulusun marşı için de en önemli şey, onu okuyan millete vereceği ruhani ve milli doygunluk, ve bağlılık hissidir. kurtuluş savaşımız ve sonrasındaki ruhani kudreti yansıtan marşımız da bu açıdan oldukça başarılıdır.
ve herkes emin olsun ki ,araştırmalar sonucu ortaya çıkan şudur; hiçbir ulus kendi marşını dinlerken, bizim istiklal marşında duygulandığımız kadar duygulanmıyor.
yazılan tüm eserler yazıldıkları dönemin özelliklerine göre değerlendirilmelidir. Bu eserlerin içinde istiklal marşı da vardır. bu cümleyi kuran şahsa şu soru sorulmalıdır: Şu anki türkiye ile o zamanlardaki türkiye aynı mıdır?
asıl üzerinde düşünülmesi gerekenin insanlara düşündürdükleri olması gereken vaziyet.
türkiye cumhuriyeti devleti; kurtuluş savaşını gayet de top ve tüfekle, onların yetmediği yerlerde ise şehitleriyle kazanmış laik bir devlettir. bu şehitler; dinlerine yapılmış bir saldırıyı savuşturmak ve dinlerini kollamak için değil, memleketlerini kurtarmak için savaşmışlardır. haliyle verilen savaşın adı da; cihat değil, kurtuluş savaşıdır. askerlerin taaruz ederken allah allah diye bağırması konusunda yanılgı vardır. kitlesel bir hareketin veya vatanın imanla kazanıldığının belitisi değildir allah allah nidaları.
çünkü teist insanlar zor durumda olduklarında ve korktuklarında tanrılarına sığınıp rahatlarlar. askerlerin allah allah diye bağırmalarının sebebi korkularıdır. bir araya gelmiş yüzlerce aynı teistin allah allah diye bağırıyor olması yalnızken bağırmayacakları anlamına gelmez. örnekse; bir araya toplanmış dini bilinmeyen askerlerden az bir kısmı müslüman olsa ve allah allah diye bağırmak suretiyle bir sinerji yaratsalar bir süre sonra askerlerin çoğu allah allah diye bağırabilir. tıpkı teistin bir kişinin psikolojik bir destek olması adına teist mümasillerinin kullandığı yöntemleri kullanabileci gibi. bu noktada sürüngen niteliğinde olanın kim olduğunun bir daha düşünülmesi tavsiye olunur.
laik bir ülkenin marşının dini öğeler içerdiğini söylemek dil uzatmak değil, bir tespittir. nasıl ki bir şeyin siyah olmaması beyaz olmasına muadil değilse birinin bir yanlışı belirtmesi de onu değiştirmek istediği anlamına gelmez zira iddia makamı o yanlışın temelde olduğu ve ordan çekildiğinde yapının yerle bir olacağının da farkında olabilir. kişinin hakka tapmak hakkı ise; herkesin kime tapıp kime tapmayacağına karar vermekte özgür olduğunu ayrımsadığı yerde başlar.
laiklik; aydın, ileri görüşlü, örümcek kafalı olmayan, modern devletlerin istediği yönetim şekli, auguste comte ise eli öpülesi bir kişidir. şimdi söz dindan müslüman yurttaşların değil, tüm yurttaşlarındır. zira eğer bir devlet vatandaşına bakınca dindar ve müslüman olanlara ayrı bir yerde görürse o devletin bütün damarları kopmuş demektir. fark etmeden de yapılsa bir an önce tehlike fark edilip milleti bölmek için yeni ayrımcılık unsuru uydurma çabakarına son verilmelidir. hasta adamlık hevesine mahal yoktur. türkiye cumhuriyeti anayası birilerinin zoruna gidiyorsa bunlar ateistler değildir.
kimsenin başörtüsüne uzanan elleri de kırılmamıştır. çevremdeki tüm başörtülüler ya açılmıştır ya da işini, okulunu bırakmıştır son yıllarda. kızını yurtdışına gönderebilenler ve gidebilenler hariç. kırılan el başörtüne uzanan değildi yani. ülkenin dini islam değildir; ülkedeki müslüman olmayan vatandaş sayısı yüzde 10 bile olsa o ülkenin dini islam değildir. evvelce değindiğim gibi özgürlüğümüzü imanımızla değil; topla, tüfekle, şehitlerimizle kazanmışızdır. bu durumda istiklal marşının dini öğeler içermesi doğru değildir belki ama "şartlar onu gerektirmiş ve hala gerektiriyor olabilir". atatürk hiç de akılsız bir adam değildi. bazılarının onu gördüğü yerde hiç değildi.
laiklil dinin garanti altına alınması ya da dinsizlik değil, devletle ilişiğinin kesilmesidir. köşeli bir labirentin içinde daireler çizmeyi bırakıp, bir el yüz yıkayıp kendine gelmenin vaktidir kafası karışanlar için. laik olmak demek; devlet dini kurallara göre hareket etmeye meylederse tepki göstermektir. devlet işleri; bakkaldan ekmek almak ve muadilleri gibi ilkokul üçe giden çocuğa yaptıralabilecek kadar bayağı değildir. devlet işleri; kulaktan dolma malumatların ışığında kabaca yüzeysel tahminler yürüterek yargılama ve değerlendirmenin kendisine göre yapıldığı ölçütlere karar vermek, onlara göre kurallar koymak ve bu kurallara uymayanları hor görüp yine kendine göre onları cezalandırmak da değildir.
imkansız gibi gözüken bir şeyin başarılması o şeyin başından beri imkansız olmadığını gösterir. iman gücüyle başarıldığını değil. zaten iman gücü diye bir güç yoktur. varsa da gönüllerde vardır. örnekse; kimse görmemiştir aslında ağırlığının beş katı olan top mermisini kaldırıp topa yerleştiren adamı. lakin anlatılır durur. bazı kanallardaki 7.göz tarzı programlara benzer bu hikayeler. iman gücü ise; ruhsal ecstasy mahiyetindedir müslümanlar için.
türk halkının müslümanlığı için ise bir yüzde verilemez. çünkü ramazanda oruç tutan görünmesi, sorulunca elhamdülillah müslümanım demesi ve hatta camide namaz kılması müslüman olduğunu göstermez kimsenin. kaldı ki ben ne müslümanlar gördüm teravih namazından sonra demlenmeye giden. unutulmamalıdır ki o büyük olan müslüman yüzdesinin büyük bir bölümü "sözde" müslümandır. diğer büyük bir bölümü de kolunda haç dövmesi olan adama dövecekmiş gibi yapanlardır. zaten türkiye'de bu din olayı artık bir kültür haline gelmiştir. ve bu kültürden de kaçmaya çalışmaya gerek yoktur. bir ateist günlük konuşmasında inşallah, maşallah gibi kelimeler kullanınca ne dedim ben diye üzülmez ve bu kelimeleri kullanmamaya da çalışmaz. kullanmamak zorunda değildir. kompleksli değildir.
hakkında duyduğum zırvalar gittikçe birbirine benzemeye başlamasıyla birlikte daha fazla konuşmak istemediğimden ayrılmadan son olarak belirtmek isterim ki; bireyin tartışmayı bilmeden tartışması kendine ve çevresindekilere saygısızlığıdır. muhatabının söyledikleriyle alakası olmayan şeyler söylemek de tartışmayı bilmemenin alametidir. ilgi alınının etki alanından geniş olması faydalı farz edilebilir belki zorlanırsa ancak ilgi alanındaki ögelere etki alanındaymış muamelesi yapmak tamamiyle fuzulidir.
(bkz: sevilmeyen entryleriyle gurur duymak)
oldukça basit birkaç soruyla açıklamaların kişilerin kendi vicdanlarına bırakılacağı durumdur: "istiklal savaşı'nda laik ve batıcı bir devlet için mi savaşmıştır kitleler?" ya da "istiklal marşı savaş sonrası ne tür bir ülke düşünülerek yazılmış ve o zamanki tbmmnin çoğunluğuyla kabul edilmiştir?"
kişi kendi sorup kendi içinde yanıtlayacağı bu sorularla duymak istediği ya da istemediği cevaba ulaşabilir sanki.
birilerinin bu nedenlerden dolayı 'laiklik elden gidiyor' zırvalıklarını tekrar gündeme getirip, marşım'a dil uzatmasından korkmuyor değilim.ama ellerinde olsa, bunu bile değiştirmeye kalkar laik değil, dini motifler içeriyor diye.
o dönemde öyleydi, şartlar öyle gerektirdi,vs. artık bu dönemdeyiz ve ateistlere zorla hakkıdır hakka tapan milletimin istiklal gibi bir sözü söyletmek bana komik geliyor...
mehmet akif ersoy'un dinine önem veren biri olması bunu etkilemiştir bence, görenler varsa şu anki istiklal marşımızın seçilmesinde finale kalan 6(emin değilim) şiirde dini öğe yoktur ve çoğu da gerçekten milli marş olmanın yanından bile geçemez geneli ülkenin büyüklüğüne yönelmiştir ama mehmet akif in şiiri ülken için ölmenin ne ifade ettiğini bu ülkede ne acılar yaşandığını vb. birçok duyguyu içermektedir ve müslüman bir ülkenin kültüründe yaşamış bir insanın bu duyguları bu öğeleri işlememesi zaten mantıklı değildir.
sanırım yanlışlıkla olsa gerek değiştirilemez maddeler arasına girerek kurtarmıştır paçayı ki zaman zaman değiştirme girişimlerinde bulunulmuştur. değiştirilemeyince yazarı postalanmıştır pardon sürüldüğü şeklinde iddalar vardır ama nedenini kimse bilmemektedir.son çare klasik müzik severim amma vasat bir beste ile anlamı baltalanmıştır ki kimse okunurken birşey anlamasın ruhi bir haz duymasın diye .
Bu başlık da sanırım aynı amaçla açılmış can sıkıntısı kaynaklı bir başlık olmalı.
Ama bir kısım aklıevveller hemen atlamışlar.
Bu topraklar sazanıyla ünlüdür zaten.
O dönem işgali yaşamış, devletsiz kalmış insanların allah'a ve imana sarılmaları gayet de doğaldır. Marşın her kıtasının sonunda ya muhammed allahüekber cümlesi tekrarlansaydı dahi o dönem kayıtsız şartsız kabul edilirdi.
Ama meselemiz bu değil ki????
Mesele sistem.
Birçok hödük türkiyeli'nin hala daha kavrayamadığı, kavramamakta ısrar ettiği husus bu ülkenin müslümanı, yahudisi, hristiyanıyla elbirliği ile kurulmuş olduğudur. iş polemiğe gelince "biz türk, kürt, laz, çerkez, hep beraber savaştık" diyen öküzoğluöküzler, daha da gerçek olan müslüman, yahudi, hristiyan işbirliğini yok sayabiliyorlar. Niye? Çünkü öküzler.
inanmayan açar ilgili kitapları, kaynakları, okur öğrenir. Pardon, siz okumayı ibnelik alameti sayıyordunuz zaten değil mi? Unutmuşum biran...
Şimdi kalkıp, kurtuluş savaşında yahudiler bize yardım etti desem çemkirmedik yer bırakmazlar. Peki ne yapalım? hala bu topraklarda yaşayan ermeniyi, yahudiyi, kürdü, çerkezi, rumu atalım mı?
işte mesele budur. Din kavramını birleştirici unsur olarak kabul etmektir. inançları kişiye bırakmamaktır.
Mesela ben türküm ama budistim desem köpüre köpüre karşı çıkarsınız. Ben budistim kardeşim, marş'ın içinde ezan beni bağlamaz, ama ben de bu ülkede yaşıyorum ve bu ülke için çalışıyorum desem, bölücü dersiniz.
Türkiye Büyük Millet Meclisi'ni oluşturan ilk mebusların alayının ittihatçı kadrolardan arta kalanlar, ya da bir şekilde anadolu'ya kaçmış ya da elini kolunu sallaya sallaya gelmiş kişiler olduklarını, aralarında hem müslüman hem de gayrimüslimlerin olduğunu söylesek vatan haini oluruz.
Ulan inek, çanakkale'de okur yazar, eğitimli nüfusu telef etmişsin, elinin altında ne okuması ne yazması olan, kendi halinde köylün kalmış, sen sanıyor musun ki, memleketin dört bir tarafından milletin seçtiği insanlar o meclisi gelip kurdular, hı?
Türkiye toplumunun tek problemi birbirini dinlememektir.
Dinlememeye devam edin.
Daha çooook meee meee diye melersiniz, niye gelişemedik diye.
Ben marsa iltica etme kararı aldım, ilk mekikle gidiyorum hamuğaagoyiiiiim.
istiklal harbi dini ve vatani duygularla kazanıldığı için, mehmet akif bu duygulara tercüman olduğu için, normal bir durumdur.
istiklal marşı na ve mehmet akif e dil uzatarak, bu marşı onaylayan meclise hakaret ederek, hele hele atatürk e laf ederek bir yere varılmaya çalışılıyorsa, bu düpedüz şerefsizliktir.
mehmet akif ersoy kusursuz bir şairdir. poetika, dönemin tinsel ögelerini zorunlu olarak işler. tanrılar ve dinler zorunlu olarak güzelliğin bir parçası halinde sunumun içindedirler.
dindar biri olmamama rağmen doğru bulduğum bir durumdur. O zamanın zihniyetine göre oldukça ideal bir şiirdir. Binbir zorlukla yazılmış istiklal Marşı'nı burda eleştirmek kimsenin haddine düşmez. Mehmet Akif'i hiç sevmememe rağmen doğru bulduğum hadisedir.
kurtuluş savaşı'nın dini öğelerle kazanılması ile ilişkili olarak normal olandır. insanlar vatan millet sevgisi ile dini duygularını birleştirip allah'a sığınarak savaşmışlardır.
