istiklal marşının ne için yazıldığını bilen fakat ciddiyetini idrak etmek için hazır olmayan öğrencilerin başına gelmesi normal bir durum. Herkes mum gibi dikilirken ortaya komik bir tablo çıkıyor zira. 2 dakika sonra kantine koşup yiyeceğin brovniyi, çokomeli düşünüyorsun.
istiklal marşıyla alakalı olmayan bir durumdur. piç arkadaşlardan teki saçma sapan bişey söylemiştir, ve ya müzik hocası komik bir biçimde istiklal marşını yönetiyordur, hadi hiç olmadı put gibi, ifadesiz durunca çok tipsiz görünen hocalara gülünüyordur.
gerizekalı öğretmenlerin, ufacık çocukları dövmesine yol açan durum. istiklal marşı ciddiyeti ve saygıyı sonuna kadar hak eder fakat, daha çocuktur onlar. asıl dövülmesi gereken, istiklal marşını bilmeyen milletvekilleri ve devlet büyükleridir.
daha bir keyiflidir bence.gülmek kolaydır ama böyle bir durumda oldukça zor ve daha bir anlamlıdır.hocanın seni görüp odasına çağırmasıyla bu keyif ikiye katlanır.
Lise zamanında okul müdürünün istiklal Marşında gülme krizine giren öğrencileri
kürsüye çağırıp bin kişinin önünde tokat manyağı haline getirmesi durumudur.
çılgın liseli zamanlarımda arkadaşlarımla sık sık yaşadığımdır. neye gülündüğünün önemi yoktur ama o gergin ortamda gülmek acaip cazip gelirdi bizlere... *
yağmurlu bir günde sevmiştimm senii, ne çabuk unuttun sevgilim benii * (istiklal marşı şarkısı)
