istiklal marşı'nın laiklikle olan ilişkisidir. aslına bakılırsa bu geç kalmış bir tartışma. türkiye cumhuriyeti'nin temel unsurları olan laiklik ve demokrasiyi ilgilendiren bir tartışma. anayasamız kendi içerisinde çelişiyor bu hassas konuda. bir maddesinde tükiye cumhuriyeti'nin dini yoktur derken, değiştirilmesi teklif dahi edilemeyen başka maddesinde istiklal marşı dini unsurları devletleştirmekte. hal böyle olunca da laiklik kavramı zedelenmekte. çoğunluk bu konuya inançları doğrulutusunda baktığı için objektif olamamakta ve bu tartışmaya karşı çıkmaktadır. zaten çözüm de buradadır. öncelikle ne istendiği önemlidir. eğer laiklik diye bir kavram oturtulmak isteniyorsa ülkede bu durumda çelişkilerin üzerine gidilmelidir. yok dini öğeler daha önemli deniyorsa bu durumda da laiklik kısmen zedelenmiş olur ki bunun arkası çorap söküğü gibi gelir.
15 yıl cumhurbaşkanlığı yapmış, devletimizin kuruluşundan, vefatına kadar iç ve dış siyasetin her kımıldayan yaprağından haberdar olmuş yeri geldiğinde müdahaleden çekinmemiş ulu önder'in, devamında yıllarca tek parti iktidarına başkanlık yapmış ismet inönü'nün dahi laikliğe karşı bir durum görmediklerinden olsa gerek pek de iplemedikleri bir tartışma konusudur.
ya o zamanki türkiye cumhuriyeti daha genç fakat daha güçlü idi, ya da paranoyak adamların sayısı daha azdı.
