Ne güzel ya senle aynı düşünmeyeni hain deyip bertaraf et kendi iktidarını güçlendir. Aynısını erdoğan yapınca ouvv diyenler atatürk yapınca iyi yapmış diyorlar. Bu ikiyüzlülükle iktidar olmayı bekliyorlar.
vatana ihanetin cezası dünyanın her yerinde ya yağlı ilmektir ya kurşuna dizilmektir.
mazluma bak iskilipli atıf. savunulma şekli ne ? şapka giymediği için asıldı.. şapka değilde misal yunan uçaklarından direnmeyin yunanlılar ingilizler dostumuzdur içerikli yazıları yazıp attırdığı için asılmış olmasın ? bu şapka takmadı diye asıldı sözlerine ancak bu iddiaları ortaya atan aptal kadar aptal olabilenler inanır. yazılı tarihi yeniden yazıyor lan adamlar. mazlum görmesek bunları mazlum olarak yutturacaklar bize.
istiklal mahkemelerinde asılanlar, Cumhuriyete karşı olan, Eşitliğe, herkezin istediği inanca sahip olmasını kabul edemeyen, faşist, gerektiğinde isyan çıkarıp, gerektiğinde dini kurallara ters olduğu için isteği insanları cemaat psikolojisiyle katledebilen insanlar olmasına rağmen.
idam, olmaması gereken bir cezadır. lakin hapislerde sürünmesi gereken bu tür insanlar öldürülüp kurtulmamalılarmış. Hapislerde sürünmeleri uygun olurmuş.
Tabi arzum bugunün şartları için geçerli değil. Gördüğünüz üzere günümüzde onlarca insanı öldüren katil zanlıları adil başbakanımız tarafından salıveriliyorlar... Yaşa başbakanımız sen çok özgürlükçüsün!
mesela kurtuluş savaşında anadoluya silah kaçıran yada savaşmak için gidenleri yakalanınca kurşuna dizilmesi için katli vacib tir diye fetva veren ve tamim çıkaranları hatta yunan-ingiliz askerlerinin halifeyi korumak ümmet'i muhammetin ordusunu(osmanlıları) dinsiz kuvay_ı milliyecilerden korumak için geldiği yönünde hutbe verenleri biliyormusunuz.
bunu isterseniz yunan ve ingiliz kaynaklarından öğrenirsiniz. ingiltere zaman aşımı nedeni ile bu bilgileri açıkladı. mesela fransa mısıra girince ordaki arapları osmanlıya karşı savaşa ikna için bizde müslümanız propagandasını yaptı. osmanlı yani türkler allah düşmanı diye tanıtıldı.
hatta arabistanda ''siz peygamber soyundansınız arapsınız türklere uşak olmakla peygamberin kemiklerini sızlatıyorsunuz, onlar(türkler) islam düşmanı'' demedilermi?
100-150 sene milletlerin tarihinde dün gibidir. tarih bile sayılmaz. ama bunu bilmek için beyin ve vicdan lazım. işin garibi aklını ve vicdanını kullanmayan bu insanlar nasıl imanlıyım-müslümanım diyor?
oysa, kur'an-ı kerim aklını vicdanını kullanmayanlara neler söylüyor. tabiri caiz ise eşşek hatta tırnak arasındaki pislik(tuvalette kıçını temizlerken bulaşan) gibi diyor.
allah'ım aklımı-vicdanımı koru, yoksa imanım olmaz.
kaç yüz yıl farklı dinden, görüşten, ırktan, dilden insanların uyum içinde yaşadığı (şimdiki süper güç abd'nin bile osmanlıcılığı örnek alarak kanun yapıp kullandığı) kanunları savunanların devamını isteyenlerin devrim bahanesiyle yok edildiği mahkemeler(!).
acı bir konudur. yalnız bazen insan kendini gülmekten de alamaz. mesela;
olayın kahramanı halikarnas balıkçısı'dır. şu mitolog. o zaman genç bir hikayeci ve çizerdir. ingiltere'de eğitim almış, liberal, fiyakalı bir tiptir. "idam mahkumları bile bile asılmağa nasıl giderler" başlıklı bir hikaye yazar. hikaye, adi suçlulardan söz etmektedir. güle oynaya ölüme giden bu türkleri yakından tanımış ve hayran olmuştur balıkçı.
neyse, hikaye yayınlanır. hem o, hem de hikayeyi yayınlayan liberal vatandaşın hayatı kayar. hikayede, halkı devletten soğutma suçu bulunmuştur. mahkumlara moral verici sayılmıştır. istiklal mahkemesi el koyar. yargılar. karar: idam. sürüm sürüm sürünür iki şahıs. senelerce hapis yatarlar. neyse ki, infazdan son anda af dilemeleri üzerine vazgeçilir. ama hikaye asılmıştır bile...
acıya gülünmez ama, nedense her hatırladıkça gülerim ben bu hikayeye. çünkü bu sürgün ve hapislerden sonra yayıncı şahıs (zekeriya sertel) komünist bir muhalif olur; balıkçı ise mitolojiyi keşfeder bir daha siyasete bulaşmaz.
istiklal mahkemelerinde asılan mazlumlar olduğu doğrudur, idam cezasının pek çok durumda çok ağır olduğu da. ancak istiklal mahkemesinde asılanların hepsi mazlum değildir.
tartışılması da doğrudur ama mazlum edebiyatı yapmanın gereği yoktur.
