bir insanın diğerine benzemediği, benzese de bu benzerliğin yerini hemen bir farklılığın aldğı caddede yürümenin insana verdiği huzurdur. metropolitanlığın ender zirvelerinden biridir istiklal.
kalabalıktan hoşlanmayan birisi olarak beni yoran bir huzurdur. insanlar sanki üstüne üstüne gelir bir noktadan sonra. hele o ara sokaklardaki tinerci ve garip tiplerin tacizi huzurunuza huzur katar. her an bir bombalı saldırı da kurban olmanın vereceği huzurda sanırım bambaşka olacaktır. gasp, dilenci, travesti, apaçi, emo, sarhoş olaylarına hiç girmiyorum. ben huzursuz biri olduğum için istiklalde işim varsa kısa tutuyorum.
başka bir şehirde yaşıyorsanız yılda 1 istanbula geliyorsanız havaalanından 95t ye binip taksime geldiyseniz istiklal sizi daha bir büyüler. bir elde valiz bir elde fotoğraf makinası tramvaylar vay anasını satayım nasıl bir mutluluktur o.
Özellikle gece yarısından sonra ( travestileri ve tinercileri görmezden gelebiliyorsanız eğer) bir de ince ince bir kar yağıyorsa, insana bütün sıkıntılarını bir anda unuttuveren veya daha çok düşündüren yürüyüştür.
gecenin üçünde tam kafa boşaltılacak mekandır istiklal. gidin hayatı görün. kadınlar erkekler turistler duraklarda yatan evsizler o insanı saran yalancı ışıklar. gecenin soğuk ayazı can sıkıntısı hayal kırıklığı hepsini gidin harman edin....
üstelik 24 saat ulaşımı var 89c bile var... güzergahı aksaray, esenler atışalanı bağcılar başakşehir
zaten sarıyeri(beşiktaş zincirlikuyu levent 4. levent seyrantepe) kadıköyü söylemiyorum bile...
gidin efendim gezin görün... unutmayın hayat sokaklarda...
