hırsızlığı,uyuşturucuyu,fuhuşu içinde barındıran ve yanındaki kıza göz göre göre laf atacak kadar cahil hatta öküz tiplerinde çoğunlukla gittiği ama bütün bunlara rağmen kendine has o güzelliğini koruyabilen,sokakların tarih koktuğu benim için vazgeçilmez muazzam mekan. yaşamayı bilen için değişilmez yerlerden ...
buram buramkapitalizm* kokan cadde. altın renkli yazılarla markalar insanın gözünün dibine kadar sokulur. ilk girildiğinde sonsuz gibi görünür. her ne kadar kapitalizmin gövde gösterisi yaptığı yer olsada yine de güzel bir caddedir.
eger istanbul dunyada tarih kokan bir $ehir olarak geciyorsa,istanbul'un merkezindeki bu cadde buram buram tarih kokmaktadır..her adımınızda bunu hissederek gezersiniz..6-7 eylül olayları,milli mucadele donemi,osmanlı donemi..
siz galatasaray lisesine ula$tıgınızda sanki zaman tünelinde yolculuk yapıyor hissine kapılırsınız..
ne kadar karışık olursa, ne kadar çeşitli insanlar olursa olsun istanbul'un en güzel cadesi. yorgun olsan da meydan dan tünele kadar yürümek insana hiç koymaz. tranvay sesi, müzik sesleri arasında kendinizi kaybeder gidersiniz bazen. tarihi yapısıylada kendini belli eden cadde.
liseye yeni başlamış yeni yetme gençliğin "özgürlüğünü" doyasıya yaşadığını düşündürten cadde.. eskiden takım elbise+kravat olmaksızın çıkılması halinde insanların ayıplandığı rivayet edilir.. günümüzde atletle-hatta atletsiz dolaşan mevcuttur..(ah bea ağbilerim bunu "ben dayıyım" edasında yapmasanız da, biz de sizi alkışlasak içinizden geldiği gibi davrandığınız için) sonuçta bin bir insanın dolaştığı caddedir.görülmesi gerekir.. önemlidir.. lakin "ben bişey oldum" diyerek gitmenin manası yoktur... her şeye rağmen istanbul'umdan uzaklaştığımdan beri özlediğim caddedir.. eminönü'nden galata'ya tırmanmak ordan da istiklal'e çıkmak istanbul'a geldiğimde yaptığım ilk iştir.. yokuşu tırmanırken gözlerim yaşarır... anılarım canlanır... 20 saat boyunca istiklal'de kalmışlığımız vardır sonuçta..
-kocaeli'nden gelen kız arkadaşları dolaştırmış, akşama doğru kankalarla buluşmuş içmiş ve içmiştik.... sabaha karşı paramız bitmiş, uykumuz gelmiş, soğuktaN kıçımız donmuş ve otobüs durağında uyumaya çalışmıştık... önceside ise gece meydandaki anıtın ordaki çimlerin üzerine uzanmış sohbet etmiştik..
istiklal beleş sergilere girmek demektir...
istiklal sanat merkezlerine gidip ücretsiz çay içmek ve üstüne üstlük güze bi muhabbet demektir..
istiklal dostluk, paylaşmak demektir...
istiklal istanbul'u koklamaktır...
istiklal aşktır...heyecandır...
istiklal yaratıcılıktır...
istiklal her şey demektir...
galatasaray lisesi'nin ikiye ayırmasının sebebi olarak tramvayın ilk önce taksim-galatasaray arasında faaliyet göstermesi, tünel tarafında daha sonra faaliyet göstermesi kabul edilebilir.
kalabalıktan dolayı devamlı bir yürüyüş, bir eylem, bir miting varmış gibi görünen ve üzerinde her türlü insanı görmenin mümkün olduğu cadde olup kimine göre istanbul'un en güvenli, kimine göre de en tehlikeli yeridir. Galatasaray lisesinden tünele doğru gidildikçe kalabalık şaşırtıcı bir hızla azalır fakat geri dönüp meydana doğru yürüdüğünüzde tekrar iki adımda bir etrafınızdakilere çarpıp özür dilemek zorunda kalırsınız. neredeyse bütün konsoloslukları ve mağazaları barındıran caddenin en bilinen yerleri ilişiktedir:
daha ilk adımımı attığım anda hararetle öpüşen bir çifti gördüğüm anda korktuğum *uzun cadde.sanki; tünele doğru elenir insanlar. ortam kızları, çocukları azalır mağazalarla doğru orantılı olarak aşağılara doğru. kulaklığı takıp müziği son ses açıp rüzgara ve insanlara çarpa çarpa, düşünmeden yürümenin tadı başkadır.istiklal herşeyiyle başkadır...
toplumun farklı katmanlarının renkli buluşma noktası. ahmet ümit' in komiser nevzat' ı zor davalar peşinde koşturduğu, gecesi de gündüzü de ışıl ışıl cadde.
