geçmiş zamanda bir grup adı gibi dursada, istanbul'da istiklal caddesinde kar, yağmur, çamur demeden müzik yapan insanlardır. son yıllarda yurtdışından gelen gezginlerinde "çorba parası" adına bunu yaptıkları gözlenmekte. yakın zamanarda gördüğüm; alman konsolosluğunun oradan gelirken iki tane karı koca olduklarını düşündüğüm iki kişi bildiğin konservatuvardan çıkmış bilmediğin parçalar çalıyorlardı.
bazı uyanıklar bu ilgiden yararlanıp, ellerine adını bile bilmedikleri aletlerle birşeyler yapsada, istiklale farklı bir hava verenler ilk bahsettiklerimizdir.
en sonunda belediyenin gözüne o müzisyenlerde batmıştır. hepsi yerlerinden edilmiştir. hadi masalar battı da, müzisyenlerin ne zararı var be ampul kafalılarım?
caddeyi cadde yapanların içinde olduğu gruptandırlar.
caddenin girişinde görme engelli flüt çalan abi(eşi kolundaki abi) süreki yanlış çalıyor, hoparlörün sesini fazla açıyor, fransız konsolosluğu önündeki toplu klarnetçi abi mükemmel çalıyor ama hep ah istanbul sıkıyor, az ötede adidas ın karşıdında kemençe çalan abi güzel çalıyor, arada onun yıkınında takılan tulumcu abide güzel çalıyor, turistleri cezbediyor bu ikli. yky nın karşısında kebapçının yaninda saz çalan görme özürlü abide(cocuğunun mikrofon tuttuğu abi) kötü çalıp kötü söylüyor, daha ileride 4 çocuk okutuyom abide kötü çalıp söylüyor ayrıca hoparlörü çok cızırtılı, biraz gerideki rus kemancı abla süper çalıyor ama sürekli gülümsemesi insanı rahatsız ediyor. gene oralarda takılan bariton sesli arya söyleyen teyzeye korkuyla karışık sevgi besliyorum. ileride ziraat ın önünde midpoint in karşısındaki grup güzel çalıyor darbuka çalan kara kuru solisti ise insanı kendine hayran bırakıyor. hemen oralarda kızılderili grup iyi çalıyor ama (hatta harika çalıyor) ama çok soğuklar sanki rangerler baskın yapacakmış az sonra havası var suratlarında. gitar çalıp arapça şarkılar söyleyen abla süper ama çevresi dar müşterisi yok. laz müziği çalan grup çok güzel çalıyor ve interaktif olması güzel. bizon murat bu aralar görünmüyor yada ben göremiyorum, alatav için söylenecek tek söz cadde-i kebir in en özgün müzisyenleri
müzik yapan, pantomim yapan, sihirbazlık yapan, tiyatro yapan, caddeyi canlı tutan, caddeyi neşelendiren, hüzünlendiren, caddenin ruhunu tamamlayan bu insanları ben seviyorum.
belediye bu insanların seslerini kesmeyi amaçlıyor nedeni ise esnaf şikayeti.. yahu bu kadar uzun bir yazıyı yalancının diyerek bozmamak için burada kesiyorum.
