sadece 2 saniyede verilen karardır. bir anda kafada ceryan eder ve anında uygulanır. özellikle "kovuldun" cümlesi duyulduğu an "hayır kovulmadım, ben istifa ediyorum" cümlesi ağızlardan dökülür.
alması zor bir karar. dilekçemi yazdım sabahtan beri karşısında oturuyorum. yağmurdan kaçarken doluya tutulmak deyimi aklıma geliyor korkuyorum ama daha fazla bu yağmurda ıslanasım da yok. sonuçta insan hayatını işine göre değil işini hayatına göre planlamalı. bir diğer yandan acaba iş yerimi yarı yolda mı bırakıyorum düşüncesi beynimi kemiriyor. aaaaaa imdat.
Tazminat hakkın varsa kullanamazsın. Amma ve lakin iyi bir avukatın var ise istifa beyanın zorla alındığını ve aslında bu yönde bir iraden olmadığını iddia edip iş yasasının işçiye tanıdığı lehe yorum ilkesinin de yardımı ile hem işe iade davası açıp 4+4 maaş tazminatı(işe geri davet edilmez isen) hem de 5 yıllık hak düşürücü süre içerisinde açabileceğin alacak davası ile tazminatlarını kurtarabilirsin. Hepsinin detayı var tabi, anlatılabilir. Ama;
tamamen kendi isteğim ile ayrılmak istiyorum, henüz yöneticimle konuşmadım bile hiçbir şeyden haberi yok. Konuştuğumda gitmemem için elinden geleni yapacağını da az çok biliyorum ancak bazen ağaç gibi olduğum yere kök salmak sanırım bana göre değil. bir süre sonra tek düze olan hayat beni boğuyor, değişiklik farklı bir renk istiyorum.
edit: bazı istifalar edildi askolar, geçmiş olsun.
