iş hayatında postayı koyma eylemidir. işini beğenmeyen karı gibi ağlayacağına bulur yeni bir iş basar istifayı ! ama giderken atıp tutmayın bunun yarını var. sadece pis bir gülümseme zaten gereken cevabı vermektir.
başka bir yerde kendinizi garantiye almadan mevcut işinizden çıkmak günümüz koşullarında afedersiniz ama mallıktır. bir sürü işsiz insan varken sen de onların arasına katılacak ve kim bilir ne kadar süre işsiz kalacaksındır. sonrasında da "bok mu vardı idare etseydim biraz daha" diye hayıflanmaya başlayacaksındır.
zor bir iş hayatı, kötü bir ofis ortamı, iletişimsiz mesai arkadaşları veya kafanızdaki gibi bir iş tanımı olmayabilir ancak herşeye rağmen inatla, sabrederek devam etmek ve arayışta olmak en mantıklısıdır.
(#23752679)
dün tarafımca yapılan eylem.
patron kabul etmedi ama kendi bilir.
acaip iyi hissediyorum kendimi ama önümde atlatmam gereken zor 1 hafta var.
umarım her şey güzel gider.
Yarın yapılacak olandır. Yeter vallaha yeter, ben yaz tatillerinde yatmaya alışmışım, iş falan beni bozuyor, hiç uğraşamam yarın gitmiyom işe benden bu kadar.
yakında mutlaka yapacağım başkaldırıdır.
dört- beş yıllık çalışma hayatımda istifa eylemi, gençliğin verdiği delilik olarak yorumlanıyor, yıllarını verip de içinde kalan ukteleri parantez içinde hapsetmiş bünyelere. yıllarca hobi, fobi demeden zaten hayatımı adamak zorunda kalacağım mesleğime. kaçınılmaz bir son bu, biliyorum. fakat her yolu denemeden de teslim olmaya niyetim yok. şu an itibariyle beni tutan şeyse tamamen duygusal(!). kapıyı vurup şu an çıktığımda, birik(me)mişimin beni 1 ay bile idare etmeyeceğini biliyorum. kariyer sitelerindeki ilanlarda aranan o süper kahramanları elime geçirirsem linç etmek isteyeceğim.
istifa istemim aslında kendime olan görevim gibi geliyor bana. yaptığınız işten hiçbir şey anlamayan, sürekli " unknown command press f1 for help" tepkisi veren patronlarla çalışmak hiçbir ders literatüründe geçmiyordur. okul deprem yönetmeliği, sanat tarihi, bina teknolojisi bilgilerini verirken, bu akbabalarla "savaşma ve savunma sanatlarını" da verebilse keşke. acı bir gerçek var ki bunun da son derece farkındayım; burdan gidersen ne olacak, e yine aynısı olacak. ne parayı bi şekilde vuran patronlar farklı, ne de projelerin hep bir yere yetiştirme telaşı farklı. istisnalar da bizden hep teğet geçtiğine göre. aynı tas aynı hamam bu dünyada harita üzerinde bıraktığım küçücük lekeler biraz daha artmış olur. bu da birşey di mi..
bugün gerçekleştirdiğim olaydır. daha önce yazdığım (#18792491) a bir baktım, tam 10 ay olmuş ve o zaman ne olacak acaba diye kendi kendimi sorguladığım bir dönemdi.
Benim denk geldiğim dönem bir dönüm noktası oldu. Öyle bir dönüm noktası ki, vereceğim karar hayatımın geri kalanında geri atamayacağım bir adım atmamı sağlayacak bir yere geldim. ve tercihimi daha genel geçer bilinen, cirosu bol bir sektörden yana kullandım. bulunduğum sektörün uzmanı azdı, hatta belki ben tektim. ama böyle olunca tabii kıymet de bilinmiyor falan.
neyse, yenilenmek için bazı durumlarda gereklilik olan eylemdir aynı zamanda. işyerinizde olan bitenler kafanızda büyük bir ağırlık yarattıysa, yeni bir ortamda daha fazla hareket edebilecekseniz düşünmeden gerçekleştirilmesi gereken bir olaydır. sadece, istifa aklınızdan geçtiği sırada diğer iş imkanlarının görüntüsü ile gerçekleştirdikten ve geçiş yaptıktan sonraki görüntüler birbirinden farklı olur, o ilk büyük umutlar taşıyan insandan eser kalmayabilir. ancak bu doğal bir süreçtir çünkü var olan işinizi bırakıp gitmenin yaratacağı bir takım sonuçları birebir gerçekleşmeden görebilmeniz mümkün olmaz.
bugünkü istifamdan çıkartacağım bir sonuç da, işyerinizle ve istifanızı vereceğiniz üstünüzle ilişkilerinizi daima iyi tutun ki, olumsuz gözüken bir olaydan iyi sonuçlar çıkartabilmeniz mümkün olsun.
sanılanın aksine orgazmik bir zevk vermeyen hadise.. hatta ağızda buruk, ekşimsi bir tat bıraktığını bile söyleyebilirim.. insan ne kadar sevmese de işini, alışkanlıklardan vazgeçmek kolay değildir.
Aklımdan geçtiği zamanlarda karşıma geliveren (#6580255) den beri çok vakit geçti. O aralar da bırakıp gidememiş, buraya yazdığım aralar istifamı ilan etmiş ama sonradan uzun ve ısrarlı ikna çabalarıyla firarımı uzatmıştım.
istifa etmek erdemli bir davranıştır, bu kesin. ama insanların işlerinden memnun olmamasının nedenine bakıldığında, gerekçenin işlerin zamanla sarpa sarması mı, kurumların talepleri yerine getirmemesi mi yoksa sorunun insanın kendisinde olması mı olduğu sorusuna bir yanıt verememekteyim. çünkü gelinen yer bir çok özelliğiyle ideale yakın da olsa, kişi-iş uyumu sağlanmadığı sürece, iş-ev arası mesafe fazla olduğu sürece, işten kafanızı kaldırıp kendinize vakit ayıramadığınız sürece bu açmazlar devam edermiş gibi geliyor bana.
