bazen korkaklıktan bazen de hiçbir şeyi değiştirmeyeceğini bildiğiniz için dile getiremezsiniz beyninizi kemiren onca düşünceyi. o düşünceler ki aklınızda durmaksızın büyür, bir süre sonra içinize sığdıramazsınız onları, haykırmak istersiniz ama bu sefer de sizinle dalga geçilmesinden ürkersiniz. karşınızdakini o kadar büyütmüşsünüzdür ki , kendinizi onun yanında koskaca bir ağacın minicik bir yaprağı gibi hissedersiniz ve sonuç yine değişmez; söyleyemezsiniz...
kimin yok ki?
kim var şu saniyede aklından geçeni tek celsede söyleyebilen, o hangimiziz?
hoş karşılamayıp da katlandıklarımızı silersek bir daha da katlanmazsak bunlara, sevmediğimiz yerlere gönül kırmamak adına gitmekten vazgeçersek kaç kişi kalır çevremizde? bu sorunun korkutan yanıtını görmemek, duymamak için dilimizi bağlayıp otururuz çoğu zaman. nicedir hoşgörümüz.
bu da değil sadece; yapma bunu diyemeyiz arkadaşımıza, yapma hoş değil yaptığın... bunun aksine izleriz ve buna da alışan bünyemiz yarın bizim de aynı şeyi yapmamıza neden olur.
söyleyemediğim çok şey var; biri onu hep özlediğim. her özlediğimde de söylemediğime olan pişmanlığım.
söyleyemediğim çok şey var; bazen tüm nefeslerimi alış sebebimin ne olduğu mesela, söyleseydim bir şeyler değişirdi; ama sonrasında bu en içten duygunun da değeri geçerdi deyip söylemedim.
söyleyebilse miydik peki? ben böylesinden yanayım, acı büyütür; çünkü olgunlaştırır insanı. en yakın arkadaşınıza onu ne anlamda sevdiğinizi söylemek bir daha en yakın bir arkadaşa sahip olamamanıza neden olurdu mesela. isteyip de söyleyemediğimizde sevdiğimizi söyleyemediğimiz sevgiyle gördüğümüz değer daha bir şaşırtır bizi, söyleyebildiğimizde ağıza düşen sevgi değerini yitirir sanki. küçük olayların ardından yaşadığımız büyük sinirlerimizin sebebiyle aklımızdan geçirdiklerimizi anında söyleyebilseydik belki karşımızdakini daha yakından tanıyamadan kırabilirdik, sonrasında sevdim dediğiniz birileri olmadı mı hiç?
Uygun bir gökyüzü bulup parlamalıyım
Yangın bir aşka atılıp kor olmalıyım
Mutluluk yürekli olana yakışır
Ben sevdiysem buna kim karışır
Onlar buna dümdüz delilik diyorlar
Deli kalp sesinin izinde bilmiyorlar
Yorulmadan hangi tepe aşılır
Ben sevdiysem buna kim karışır
-isteyipte söyleyemediğim çok şey var-
Sen dönmeden uyumam bu gece
Düşün bi benden başka gerçeğin mi var
Sen dönmeden uyumam bu gece
Sen dön ben uyumam bu gece
her insanın hayatında olan ve derinliklerinde birikendir.en ufak ayrıntılarda ortaya çıkarak kendini yineleyen ama her seferinde açıklanmak yerine tekrar derinliklere gömülendir...
isteyipte söyleyemedigi çok şey olan kişinin söylemi.aynı kişi koydum sevinçlerimi önüme baktım her şey sensin de diyebilir.demesi beklenebilir.
(bkz: yalın)
hep söylenemeyen çok sey olur. bu arkadasa,sevgiliye,hocalara,eski sevgiliye her hangi bir insana karsi hissedilen histir.
ama genelde eski sevgili bu kategorinin en basindadir.lakin ayrildiktan sonra isteyipte söylenemeyen o kadar çok sey kalmistir ki.ama susmak her zaman en iyisidir,asalet teskil eder,ama bazi durumlar vardir ki damara damara basilir o zaman bagirmak çagirmak kafa göz yarmak istersinizde yapamazsiniz çünkü kisiliginizden taviz vermek istemezsiniz.birakin o konussun dursun.lakin her iki tarafta hala seviyorsa çok zordur,agizdan o cümleler asla dökülemez.
yaşanılanlar ve sonrasında biriktirilenler neticesinde kalpte sıkıntı, hayattan zevk almama ve 'diyemedim ya la' hissiyatında kendinde bir güven eksikliği yaratabilecek bir durumdur. insanların pis yanları, doğru ve güzel yanlarından kat ve kat daha fazladır. insanoğlu bencildir ve her zaman istediğini elde etmek için karşısındakini de üzmekten çekinmez. yapılan bu haksızlık, her daim iyi niyetli ve saf kişileri derinden üzer. ancak belli bir farkındalık seviyesine ulaşmış kişiler, böyle bir insandan öç almak olsun, laf sokmak olsun, onu üzmek olsun bir amacı olmadığından 'allah bildiği gibi yapsın' edasıyla onu asıl adalete teslim eder.sonunda da ne oldu, ne bitti hiç bilmez belki ama söyleyecekleri de içinde kalır bir defa. sadece yapılan haksızlıklar ya da gönül kırıklıkları da değildir sadece anlatılmayanlar. insanlar ne aşklar barındırır da için de söyleyemez. o da duygusal ve hüzünlü tarafıdır işin.
