başlığı açarken inanın bu kadar duygulanacağımı tahmin etmemiştim..
bu şekilde gitmek istemezdim ama hepinizin bana nefret duyduğunuzu biliyorum, öyle ki nefret edilen adamların duygulanmaya bile hakkı yoktur değil mi?
kelimeler klavyemde düğümlenirken ben sararmış kül tablamın üzerinden usul usul süzülen dumanı buhran dolu aciz gözlerle seyrediyorum. nefret akan suratlar eşlik ediyor düşlerime ve ben artık dayanamıyorum. en güzel muhabbetler sizin olsun, hep mutlu kalın.
hepinizi son kez muculuyorum..
kendisine edilen hakaretlere daha fazla dayanamayan yazardır.
