istenmeyen, hadi az biraz olsun sevilen bir bölümde okurken kaçıncı sınıfa gelinirse gelinsin, hep bırakmanın hayalini kurdurtur. Her şeyi bırakıp kendi istediğin şeyi okumayı, kendi kurallarınla yaşamayı, en iyi yapabileceğimiz şey mesleğimiz değil miydi sonuçta. Ben nedense bunu unuttum.
Derin pişmanlıklar eşliğinde boş hayaller kurmaktan başka bir şey değildir.
