şimdi bu çocuklardan kaldı mı merak ediyorum doğrusu. veriyorlar çocukların ellerine bilgisayarları tabletleri akıllı telefonları çocuk bırakın babasının işten gelmesini evde yangın çıksa haberi olmayacak derecede durum kötü.
yapmaktan sıkılmadığım ve kız kardeşim ile yarış halinde olduğumuz eylemdir. şöyle ki kim ilk öperse, o sarılacaktır daha çok. ardından küçükken daha ilginç gelen bir yöntem ile boynumuzun arkasından çikolatalarımız çıkartılıp, verilir babam tarafından. koca kız demeden bir kolu ile beni, öteki ile kız kardeşimi kaldırır odaya getirip, gıdıklamaya başlar bir de, mutluluktur bunlar. çocuk kalabilmektir babanın yanında.
16 aylık kızımdır o, esila'mdır. Işten geldiğimde annesi ile birlikte kapıyı açar ve boynuma atılır. Sonra da annesine dönüp, öpücükler ve gülücükler eşliğinde anneye bay bay yapılır. E gelde gezmeye götürme sıpayı.
Anlatim bozuklugu olsa da isten donenin baba oldugunu tahmin ettigim baslik. Sansli cocuklardir, babalarini sevmekte ve kotu bir tepki vermeyecegini bilmektedirler.
baba işsizse ya da çok az para kazanabilyorsa ve bu yüzden elleri boş geliyorsa evine... Babanın hayata karşı çaresizliğini, öfkesini ve yılgınlığını kat kat arttıran çocuklardır.
Ne olursa olsun gülümser ve daha sıkı sarılır baba, çocuklarına... Onların dünyanın vahşiliğini bilmesine gerek yoktur.
en boktan, en kötü geçen zamanlarda bile insanı mutlu edebilecek yegane şey. birde bunun iş dönüşü, çocuklarının boynuna atlayan baba versiyonu vardır.
